Η Ελλάδα έχει ένα υψηλό χρέος και πρέπει να το μειώσει, τουλάχιστον να μην το αυξάνει. Αν ονομαστικά παραμένει σταθερό, θα μειωθεί μέσω της ετήσιας ανάπτυξης. Αν έχει ελλείμματα, θα πρέπει να δανείζεται, άρα να το αυξάνει. Επίσης θα πρέπει να το αυξάνει, αν το πρωτογενές της πλεόνασμα δεν επαρκεί για την πληρωμή των τόκων.
Δυστυχώς στη χώρα, η επαφή μας με τις έννοιες, δεν είναι και η πιο ενδεδειγμένη. Ακούμε για πρωτογενή πλεονάσματα πολλών δις, αγνοούμε όμως ότι τα πλεονάσματα αυτά πρέπει να πηγαίνουν για την πληρωμή των τόκων. Αν δεν φτάνουν, θα δανειζόμαστε, και στον διαβητικό δεν δίνεις θεραπεία με σοκολατάκια.
Η περσινή χρονιά ήταν η μόνη που όχι μόνο ξεπληρώσαμε τους τόκους μας, μας έμεινε και κάτι. Φέτος, αναμένεται αυτό το "κάτι", να αγγίξει τα €2 δις. Η κυβέρνηση αποφάσισε από αυτά τα €2 δις, το €1,5 δις να το επιστρέψει στα νοικοκυριά κυρίως. Αφενός γιατί το κράτος δεν πρέπει να αφαιρεί παραπανίσιους πόρους από την οικονομία (ο θεωρητικός λόγος), αφετέρου διότι εκλογές έρχονται και οι δημοσκοπήσεις δεν μας τα λένε και πολύ καλά (ο πρακτικός λόγος).
Από ποιον κυρίως εισπράττει το κράτος για να δημιουργεί πλεόνασμα; Από τους μισθωτούς. Οι Ελεύθεροι επαγγελματίες, μόλις τελευταίως ψιλομπήκαν στο κάδρο λόγω τεχνολογικής εξέλιξης που οδηγεί στη χρήση καρτών. Οι μισθωτοί πληρώνουν και την τελευταία δεκάρα φόρου, υπερφορολογούνται και με συντελεστές έως και 44%, και μετά πληρώνουν και εισφορές, και ΦΠΑ, και ΕΝΦΙΑ, και ειδικούς φόρους κατανάλωσης και της Παναγιάς τα μάτια.
Άρα, αν σκεφτείς ότι σαν πολλά να παίρνω από τους πολίτες, από ποιους ζητάς να σου δίνουν πλέον λιγότερα; Φαντάζομαι από αυτούς που σου δίνουν διαχρονικά και τα περισσότερα. Από τη δική τους καμπούρα πρέπει να αφαιρέσεις μερικά σακιά.
Προσοχή, το κράτος δεν είναι εις θέση να δώσει χρήματα. Μπορεί να ζητήσει να του δίνουμε λιγότερα. Άρα δεν θα δώσει χρήματα στους μισθωτούς, που άλλωστε από τις εταιρείες τους κυρίως πληρώνονται, θα τους μειώσει τους φόρους και τις εισφορές που τους δημεύει κάθε πρώτη και δεκαπέντε.
Ακούω περιέργως πως το κράτος μας δεν πρέπει να σκεφτεί έτσι. Πρέπει να δώσει, λένε στην αντιπολίτευση, έναν μισθό ακόμα στους δημοσίους υπαλλήλους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στοιχίζουν στους φορολογούμενους ετησίως πάνω κάτω €15 δις. €1,3 δις τον μήνα. Αν τους δώσει έναν ακόμα μισθό, ουσία όλο το πλεόνασμα που είναι προς επιστροφή, σε αυτούς θα πάει.
Άρα, κατά το κοινώς λεγόμενον, άλλος πληρώνει άλλος πηδάει. Οι μισθωτοί παράγουν μέσω των φόρων πλεονάσματα, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα δουν τα πλεονάσματα να γίνονται αυξήσεις στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Ευφυές.
Κάποιοι λένε ότι τα χρήματα αυτά στους δημοσίους υπαλλήλους θα πέσουν στην κατανάλωση και θα επιστρέψουν σε ένα ποσοστό ως φόροι. Γιατί, το παραπανίσιο διαθέσιμο εισόδημα των μισθωτών τι θα γίνει; Κάτω από το μαξιλάρι θα κρυφτεί; Το θέμα είναι ποιος δικαιούται επιτέλους να δει μια ελάφρυνση στην τσέπη του. Ο μονίμως πληρώνων ή ο μονίμως εισπράτων; Αν τη δει ο μονίμως εισπράτων, δεν έχουμε πολιτεία ισονομίας, έχουμε μικρόκοσμο της παλιάς Τρούμπας με σωματέμπορους και εκδιδόμενες.
Και ακόμα και αυτή η Τρούμπα έκλεισε.
Γ.Δ.
Add comment
Comments