Η ανακριτική διαδικασία για τα Τέμπη ολοκληρώθηκε, η δικογραφία συντάχθηκε και μένει να οριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής της δίκης. Τι περιμέναμε; Το πόρισμα της πυροσβεστικής για την πιθανότητα ύπαρξης εκρηκτικής ύλης (ξυλολίου από τα Σκόπια και όλα τα συναφή).
Γιατί περιμέναμε τόσο πολύ; Ένας Θεός το ξέρει. Εδώ και μήνες, ένα μυαλό που λειτουργεί με το minimum των αντιληπτικών ικανοτήτων, είχε αντιληφθεί ότι όλα αυτά τα μυθεύματα ήταν μούφες. Οι δεξαμενές που ξεκίνησαν από τους 30 τόνους για να καταλήξουν στους 2,5, που ήταν στις πλατφόρμες αλλά μετά - λόγω videos - κρέμονταν λίγο πάνω από τις ράγες σαν τον Τομ Κρουζ στις επικίνδυνες αποστολές, η φωτιά που άναψε στην εμπορική αμαξοστοιχία άλλα έκαψε μόνο την επιβατική (!!!), το ξυλόλιο που κατακάθισε μόνο στο 1/10 της έκτασης που είχε καλυφθεί με χαλίκι (μπαζωθεί κατά το λαϊκότερον).
Απαξιώ να αναφέρω τις λοιπές αναφορές για τα βαγόνια που εξαϋλώθηκαν, τους νεκρούς που μας έκρυψαν, τα μυγάκια στα videos, το ξυλόλιο που πήγαινε στην Ιταλία στο διυλιστήριο της Αλεξίας, και όλα τα άλλα που ανερυθρίαστα ακούστηκαν για να υπηρετήσουν χαμερπή κομματικά συμφέροντα.
Ο μόνος ίσως εκ των συγγενώς που είχε αρνηθεί να υιοθετήσει όλες αυτές τις αφηγηματικές σαβούρες ήταν ο κος Πλακιάς, ο οποίος σήμερα δέχεται αήθεις επιθέσεις διότι αισθάνεται δικαίως δικαιωμένος. Και δέχεται χυδαίες επιθέσεις από όλους όσοι θεωρούσαν βαναυσότητα και βαρβαρότητα να κρίνει κανείς μια χαροκαμένη μάνα. Προφανώς οι χαροκαμένοι πατεράδες εξαιρούνται.
Και βέβαια εξαφανίστηκαν και όλοι όσοι είχαν δει φως και μπήκαν, είδαν την ευκαιρία της δημοσιότητας, "πραγματογνώμονες" και λοιποί "ειδικοί", άνευ εμπειρίας, γνώσης, ουσιαστικής επαφής με το αντικείμενο και ενίοτε και άνευ πανεπιστημιακών σπουδών. Είχαν κατακλύσει τις τηλεοράσεις με τις "αναλύσεις" τους, ζωγράφιζαν δεξαμενές, έκαιγαν live με καμινέτα και γενικώς συμπεριφέροντο είτε ως δικολάβοι σε επαρχιακό ειρηνοδικείο, είτε ως σκιτζήδες γιατροί στο στρατό που δίνουν ρετσινόλαδο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Ο εφέτης ανακριτής μπορεί να αναζητήσει ευθύνες για την παραπληροφόρηση του κοινού, άρα η εξαφάνιση συνιστά σοφή επιλογή.
Έμεινε η κα Καρυστιανού με τις συναυλίες της. Πάντα με εισιτήριο, πάντα επί πληρωμή. Για τα "δικαστικά έξοδα". Παλιά όταν ένας μετρ σε μπαρ έδινε το μαγαζί για χορό, ζήταγε μίζα από τις εισπράξεις για τα "τυπογραφικά".
Και επειδή καλό πλέον είναι να μην πολυταυτίζεσαι με την όλη υπόθεση, όσο προοδευτικός καλλιτέχνης και αν αισθάνεσαι, η κα Καρυστιανού ζητά €25 για να ακούσει κανείς τον Πασχάλη. Με λιγότερα μπορεί κανείς να τον ακούσει σε πιτσαρία στην Ανάβυσσο δίπλα στη θάλασσα.
Ίσως όλο αυτό το ανόητο νταβαντούρι να βοήθησε κάπως για να ξυπνήσουν τα αντανακλαστικά των κυβερνώντων και να γίνει και κάτι για τους έρμους τους σιδηρόδρομους.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Όμως όταν τόσοι πολλοί, με τόση ευκολία, πέφτουν θύματα σπέκουλας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ως κοινωνία δεν έχουμε και πολύ ούριο άνεμο στα πανιά μας.
Δ.Α.
Add comment
Comments