Διαβάζω ότι ο σύντροφος Αλέξης (δεν γνωρίζω αν συμφωνεί πλέον με τον όρο σύντροφος), θα κλείσει το συνέδριο του νεοφιλελεύθερου Economist, ανακοινώνοντας μια ένα "Εθνική πυξίδα". Προφανώς δεν θα δείχνει προς το βορρά, όπως οι άλλες, θα κάνει στροφή 360 μοίρες.
Ο πρώην ή και νυν σύντροφος, το 2023, αφού είχε χάσει πάμπολλες φορές, αποφάσισε να αποστρατευτεί μερικώς. “Μερικώς" για να μην απωλέσει και τη βουλευτική αποζημίωση. Έκανε χώρο για τη "νέα γενιά'", στήριξε τον παγκοσμίως άγνωστο Κασσελάκη κατά της ενοχλητικής Αχτσιόγλου, μετά απέσυρε την υποστήριξή του προς τον Κασσελάκη στηρίζοντας τη Γεροβασίλη, μετά φρόντισε να μην μπορεί ο Κασσελάκης να μπει ούτε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μετά - μάλλον - στήριξε τον Φάμελλο, και σήμερα δεν θέλει να ταυτιστεί με το φθαρμένο αδειανό πουκάμισο του ΣΥΡΙΖΑ και φτιάχνει νέο κόμμα - και ας πάει να ....κοιμηθεί και ο Φάμελλος.
Σε ένα σήριαλ του Netflix (Borgen), μια Δανέζα πολιτικός, γίνεται από το πουθενά πρωθυπουργός, ηγείται μιας κυβέρνησης συνασπισμού, όμως στις εκλογές χάνει από το συντηρητικό κόμμα και παραιτείται από την ηγεσία των "Μετριοπαθών" που ήταν το κόμμα της. Τι έκανε;
Πρώτον παραιτήθηκε και από βουλευτής. Δεύτερον σταμάτησε να ασχολείται με τα εσωτερικά του κόμματός της. Τι δεν έκανε; Δεν έγραψε βιβλίο, δεν πήγε στη Saatchi & Saatchi να της κάνει rebranding, δεν έφτιαξε κρατικά χρηματοδοτούμενο ίδρυμα για να ρίχνει μερικούς δεκάρικους λόγους από καιρόν εις καιρόν, δεν την άραζε ενδιαμέσως σε μια παραθαλάσσια βίλα. Βγήκε στην πιάτσα και βρήκε δουλειά ως CEO σε μια εταιρεία φαρμάκων (αν θυμάμαι καλά). Αφού εργάστηκε μια τετραετία, της έλειψε η επαφή με τους πολίτες και επέστρεψε στην ενεργό πολιτική.
Δεν γνωρίζω αν αυτά γίνονται στη Δανία. Πάντως αυτό οι Δανοί θεωρούν ότι πρέπει να γίνεται. Όποιος αποχωρεί προσωρινώς ή μονίμως, αποχωρεί και το εννοεί. Δεν "ωριμάζει δια της αναγνώσεως", δεν μασκαρεύεται "δια του rebranding", δεν στήνει παιχνίδια κομματικής καμαρίλας, βρίσκει άλλον τρόπο να βιοπορίζεται, βγαίνει στον πραγματικό κόσμο για να δει πως δουλεύει η πραγματική οικονομία. Και αν θελήσει να επιστρέψει, θα επιστρέψει πραγματικά σοφότερος και εμπειρότερος.
Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς ο σύντροφος δεν αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα άεργου πολιτικού. Ο σοφός Ροίδης προ 150 περίπου ετών είχε γράψει πως "κόμμα είναι ομάς ανθρώπων, ειδότων ν’ αναγινώσκωσι και ν’ ανορθογραφώσιν, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν". Μπαίνουν δε στην πολιτική "ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι".
Έτσι σε όλες τις πτέρυγες του κοινοβουλίου συναντούμε άεργους πολιτικούς, που ουδέποτε ηργάσθησαν, ουδέποτε γνώρισαν πως βγαίνει το μεροκάματο, ουδέποτε είδαν στην πράξη πως λειτουργεί ο σύνθετος μηχανισμός της οικονομίας. Εν τούτοις, "επιθυμούν" διακαώς να φτιάξουν δια αυτής της οικονομίας την οποία και αγνοούν, μια κοινωνία δικαιότερη και ευημερούσα.
Έτσι και ο σύντροφος, παντελώς άσχετος ως ήταν και εκεί στα 2015 που ο σοφός λαός τον εμπιστεύτηκε για να τον απαλλάξει από το άγος των μνημονίων, ανακάλυψε κάπου μεταξύ Σουνίου και Φλόριδας τη νέα εθνική πυξίδα που θα μας οδηγήσει στη γη της επαγγελίας και τα Μάννα θα πίπτουν ως βρόχα εκ του ουρανού.
Θα εμπιστευόσασταν όμως - όχι μούτσο - απλό επιβάτη να συμβουλεύεται τον μπούσουλα;
Γ.Δ.
Add comment
Comments