Το τελευταίο διάστημα, στο πολύπαθο τόπο μας, ήρθαμε εις γνώσιν πολλαπλών υποθέσεων που σχετίζονται με διαφθορά. Δήμοι, εφορίες, τελωνεία, κτηματολόγια, υπουργεία, δημόσιοι οργανισμοί τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, εκκλησία, αστυνομία, γενικά ουδένας θεσμός έμεινε παραπονεμένος και στην απόξω.
Είναι η διαφθορά Ελληνικό φαινόμενο; Προφανώς και όχι. Παγκόσμιο είναι. Το μέγεθος της διαφθοράς σε μία χώρα, προσδιορίζεται και επηρεάζεται από το μέγεθος της οικονομικής και εν δυνάμει κοινωνικής της εξέλιξης. Η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να επιτύχει σε ικανοποιητικό βαθμό τίποτα από τα 2. Προς τούτο και το μέγεθος της διαφθοράς είναι σημαντικά μεγάλο. Μην λησμονούμε όμως ότι σε κράτη που είτε μας έχουν ξεπεράσει (βλ.Ρουμανία), είτε κινδυνεύουμε να μας ξεπεράσουν (βλ. Βουλγαρία), η διαφθορά είναι ακόμα καθεστώς. Για να μην αναφερθώ στην στρατιωτική υπερδύναμη Ρωσία που "αντιμετωπίζεται" με γλιστρήματα από τα μπαλκόνια και ...τσάγια...
Στα θετικά ότι πληροφορούμαστε πλέον όλα αυτά τα φαινόμενα διαφθοράς. Και τα πληροφορούμαστε γιατί κάποιος μας τα αποκαλύπτει. Και ναι μεν, στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ η Ευρωπαϊκή εισαγγελία έκανε σχεδόν όλη τη "βρώμικη" δουλειά, σε όλες όμως τις άλλες περιπτώσεις τα πληροφορηθήκαμε από την επίσημη Πολιτεία όπου τη "βρώμικη" δουλειά την έκανε η νέα task force της Ελληνικής Αστυνομίας (βλ Ελληνικό FBI), που φαίνεται να προσφέρει πολύ σημαντικό έργο.
Όλοι - μηδενός εξαιρουμένου - από καταβολής Ελληνκού κράτους υπόσχονται να μας απαλλάξουν από τη διαφθορά. Ανόητη υπόσχεση διότι αυτό δεν γίνεται. Μπορεί κανείς να μειώσει τη διαφθορά, όχι να την εξαφανίσει. Όπως μπορεί να μειώσει το έγκλημα, δεν θα εξαφανιστούν όμως όλοι οι κλέφτες.
Τι παράγει όμως τη διαφθορά; Η εύκολη απάντηση σχετίζεται με την επιθυμία κάποιων να εκμεταλλευτούν τη θέση τους για να πλουτίσουν άκοπα έστω προφανώς και παράνομα. Πως όμως αυτή η επιθυμία υλοποιείται; Ποιες διαδικασίες και τη διευκολύνουν και τη μεγενθύνουν;
Η αριστερά, παρά το ότι παρουσιάζεται ως γνήσιος κήνσορας κατά της διαφθοράς δεν μας υποδεικνύει τους λόγους. Γιατί σαν βασική αρχή έχει την αποφυγή κάθε αλλαγής και κάθε μεταρρύθμισης. Πρόκειται για μια διεθνή βαθιά συντηρητική σέχτα που αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτική. Έχει τον ευφημισμό στο DNA της. Άλλωστε το παγκόσμιο ρεκόρ στα ναυάγια έχει ένα ακρωτήρι που το ονομάσαμε "Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας", όπως και τον πιο φουρτουνιασμένο και επικίνδυνο ωκεανό, τον ονομάσαμε "Ειρηνικό".
Έτσι, προκειμένου να αποφύγει κάθε μεταρρύθμιση, θεωρεί ότι όλα είναι καλώς καμωμένα, φταίνε οι άνθρωποι που τα διαχειρίζονται. Αν τα διαχειρίζονται δεξιοί, έχουν κατά πλειοψηφία μειωμένο αίσθημα ηθικής και εντιμότητας. Αν τα διαχειριστούν αριστεροί, ως έχοντες το ηθικό πλεονέκτημα, η διαφθορά θα εξαφανιστεί πάραυτα. Επιχείρημα που δεν πολυπείθει διότι είναι πιο αφελές και από αφήγημα βιβλίου θρησκευτικών των πρώτων τάξεων του δημοτικού.
Η διαφθορά σχετίζεται με το μέγεθος των ευθυνών και αρμοδιοτήτων που έχουν οι λεγόμενοι "ελεγκτές", άρα με το μέγεθος των αρμοδιοτήτων και των παρεμβάσεων που έχει το ίδιο το κράτος. Μεγάλο κράτος, μεγάλη διαφθορά. Μην ξεχνάμε ότι τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα ήταν αυτά των σοσιαλιστών χωρών, και ας είχαν την εξουσία άνθρωποι φέροντες φευ βρεφιόθεν το ηθικό πλεονέκτημα.
Άρα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, όχι προσευχές και νανουρίσματα γεμάτα καλούς ιππότες και κακές μάγισσες.
Το ζήτημα είναι ποιος θα πάρει την απόφαση να μειώσει την πρόσβασή του στο βάζο με το μέλι.
Δ.Α.
Add comment
Comments