Ο χρυσός ξεχωρίζει συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία αλλά το Βitcoin υποχωρεί, ενώ χρηματιστηριακοί δείκτες όπως ο Euro Stoxx 50 κινούνται σταθεροποιητικά κοντά στα υψηλά τους. Η αποδολαριοποίηση, ο παγκόσμιος Νότος και η «αθέατη» αδυναμία της Κίνας.
Μια άποψη που έχει κερδίσει αρκετούς υποστηρικτές θέλει το ράλι του χρυσού να συνδέεται με τη γεωπολιτική αβεβαιότητα, το υψηλό παγκόσμιο χρέος και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, και την απώλεια της εμπιστοσύνης προς το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ιδιαίτερα στο θέμα της απώλειας της εμπιστοσύνης, οι ίδιοι σημειώνουν ότι οι κύριοι, σταθεροί αγοραστές του χρυσού είναι μεγάλες κεντρικές τράπεζες και άλλοι θεσμικοί φορείς. Η ερμηνεία που δίνουν είναι ότι όλοι αυτοί δεν εμπιστεύονται τα παραστατικά νομίσματα (fiat currencies) και κυρίως το αμερικανικό δολάριο.
Εκτός από αυτή την ερμηνεία για την κατακόρυφη άνοδο της τιμής του κίτρινου μετάλλου, υπάρχει μια ακόμη ερμηνεία. Αυτή συνδέει τις μαζικές αγορές χρυσού από την Κίνα με τη δημιουργία ενός νέου, πολυπολικού παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος.
Είναι ασφαλώς μέρος της αποδολαριοποίησης αλλά δεν συνδέεται τόσο με την αντικατάσταση του δολαρίου από το κινεζικό νόμισμα, το γουάν, αλλά από μια νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική. Αυτή θα έχει στο επίκεντρο τον χρυσό και θα προσφέρει τα οφέλη της απεξάρτησης από τη Δύση, σύμφωνα με τους θιασώτες της. Επιπλέον, προσφέρει κάποιας μορφής αντιστάθμιση σε ενδεχόμενη παγκόσμια κρίση χρέους και αστάθειας του δολαρίου.
Παρ’ όλα αυτά, η Κίνα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διατρέξει για να συσσωρεύσει τον χρυσό που χρειάζεται ένα τέτοιο εγχείρημα. Ακόμη και να πλησιάσει τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν συναλλαγματικά αποθέματα χρυσού 8.000 τόνων και άνω.
Κι εδώ ακριβώς ερχόμαστε σε μια άλλη ερμηνεία για τη συσσώρευση χρυσού από την Κίνα. Μόνο που αυτή παραπέμπει σε αδυναμία της Κίνας και όχι σε κίνηση αυτοδυναμίας.
Οι υποστηρικτές της τελευταίας άποψης επισημαίνουν ότι η Κίνα δεν αγοράζει χρυσό, μειώνοντας τα συναλλαγματικά της αποθέματα, τα οποία συνεχίζουν να αυξάνονται. Το κάνει τυπώνοντας γουάν. Ουσιαστικά, εφαρμόζει πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης (QE), όπου ο χρυσός χρησιμοποιείται ως περιουσιακό στοιχείο (asset) στην προσπάθεια καταπολέμησης του εσωτερικού αποπληθωρισμού. Μάλιστα, παραθέτουν στοιχεία από τον ισολογισμό της κεντρικής τράπεζας της Κίνας τα οποία επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά τους.
Αν αυτός είναι ο βασικός λόγος που αγοράζει χρυσό η Κίνα, τροφοδοτώντας το ράλι μαζί με άλλους, τότε οι οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες είναι τελείως διαφορετικές από εκείνες που υπονοούν οι δύο πρώτες ερμηνείες.
Σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας για την Κίνα η επίτευξη εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και άλλους, ώστε να μην πληγεί η παραγωγή της.
Αργά ή γρήγορα θα φανεί ποιος έχει δίκιο. Προς το παρόν κερδίζουν όσοι επένδυσαν στον χρυσό.
Dr Money (Αναδημοσίευση από Capital)
Add comment
Comments