Στην αρχαία Ρώμη, ένας Έλληνας που είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό, βρισκόταν ως δούλος στο ανάκτορο ενός Συγκλητικού.
Παρά το ότι η θέση του, ως δούλου, ήταν άχαρη, ο Συγκλητικός τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση, και του είχε παραχωρήσει και πολλά προνόμια, διότι ο Ανδροκλής - έτσι ονομαζόταν ο δούλος - γνώριζε πως να θεραπεύει τα δόντια. Ήταν ένας πρωτοπόρος της οδοντιατρικής.
Όποιος Ρωμαίος πρόκριτος είχε κάποιο πρόβλημα με τα δόντια του - μια κουφάλα ας πούμε - στον Ανδροκλή κατέφευγε. Και συνήθως έβρισκε τη γιατρειά του.
Κάποτε έφεραν στον Ανδροκλή ένα λιοντάρι που υπέφερε από έναν ανυπόφορο πονόδοντο. Το λιοντάρι αυτό στη Ρώμη το φώναζαν Πελετίδη. Ο Ανδροκλής το φρόντισε και με μεγάλη δεξιοτεχνεία το γιάτρεψε. Ο Πελετίδης το λιοντάρι τον ευχαρίστησε και τον επέστρεψαν στο κλουβί του.
Τα χρόνια πέρασαν, η ζωή του Ανδροκλή περνούσε σχετικά ευχάριστα - δούλος γαρ - μέχρι που άρχισαν οι δίωξεις των χριστιανών.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Συγκλητικού να τον γλιτώσει, ο δυστυχής Ανδροκλής συνελλήφθη, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και τέλος θα τον έριχναν και στην αρένα.
Βγαίνοντας ο Ανδροκλής από τη στοά στο Κολοσσαίο διαπίστωσε ότι έπρεπε να μονομαχήσει με ένα λιοντάρι. Όταν πλησίασε λίγο περισσότερο, με μεγάλη χαρά και ανακούφιση διαπίστωσε ότι ήταν ο Πελετίδης.
Ευχαριστώντας την καλή του τύχη, πλησίασε τον λέοντα που σίγουρα θα θυμόταν τον Ανδροκλή και το βάσανο από τον οποίο τον απάλλαξε. Δεν ήταν και λίγο πράγμα να γλιτώσεις από έγκλειστο φρονιμίτη.
Ο Πελετίδης το λιοντάρι, πράγματι τον αναγνώρισε, και όταν πλησίασε αρκετά ο Ανδροκλής με δύο γρήγορες κινήσεις τον ξεκοίλιασε.
Για να ξεμπερδέψει από την υποχρέωση.
Γ.Δ.
Add comment
Comments