Ο καιρός στη Μόσχα εκείνη την Τετάρτη θύμιζε τις επαναστατικές μέρες του 17. Εκείνες τις 10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Τους περίμενε στο αεροδρόμιο μια Mercedes για να τους πάει στο Κρεμλίνο. Ο Λαφαζάνης δυσανασχέτησε "θα μπορούσαν να μας στείλουν ένα Μόσχοβις," μισοψιθύρισε και η Βαλαβάνη του υπενθύμισε ότι και ο σύντροφος Λένιν είχε υιοθετήσει τη Νέα Οικονομική Πολιτική. "Ας μην είμαστε μεμψίμοιροι σύντροφε μια τέτοια μέρα," του είπε. Ο Λαφαζάνης φάνηκε να συμφώνησε.
Η διαδρομή μέχρι το Κρεμλίνο ήταν ονειρική. Αν το αυτοκίνητο είχε και μια κόκκινη σημαιούλα της ΕΣΣΔ πάνω από το δεξί φτερό, τίποτα δεν θα τους θύμιζε ότι οπορτουνιστικές δυνάμεις που συμμάχησαν με τη διεθνή αντίδραση είχαν υπονομεύσει το σοσιαλιστικό όνειρο, που όμως πλέον ξαναγεννιέται.
Οι δρόμοι της Μόσχας έσφιζαν από προλετάριους που χαρούμενοι πήγαιναν στις δουλειές, σίγουροι πως κανένας αδηφάγος κεφαλαιοκράτης δεν τους έκλεβε για άλλη μια φορά την υπεραξία. Ο Λαφαζάνης είχε μια εσωτερική ορμή που τον παρακινούσε να ζητήσει να σταματήσει το αυτοκίνητο, να βγει έξω και να βροντοφωνάξει σε όλους πως ναι, και στην Ελλάδα το εργατικό, διεθνιστικό, προλεταριακό, αντιλικβινταριστικό κίνημα θριάμβευσε.
Ο Ήσυχος σαν κάτι πήρε πρέφα και τον κοίταξε με νόημα. Ο Λαφαζάνης κατάλαβε ότι θα έπρεπε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του, οι ιστορικές αυτές στιγμές απαιτούσαν ήρεμη σκέψη, ψυχραιμία σε συνδυασμό με την επαναστατική επαγρύπνηση.
Μπήκαν με συγκίνηση στο Κρεμλίνο, η Βαλαβάνη δεν μπορούσε να συγκρατήσει κάποια δάκρυα συγκίνησης. Ο Λαφαζάνης έψαχνε για πορτρέτα του Στάλιν στους τοίχους και στις κολώνες που στήριζαν τις θεόρατες οροφές. "Σύντροφε, η αποσταλινοποίηση σε συνδυασμό με τον αντισοσιαλιστικό χαρακτήρα της προσωπολατρίας είχαν ήδη αποφασιστεί στο ιστορικό 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ. Άλλωστε και εμείς στις αναθεωρητικές δυνάμεις ενταχθήκαμε κομματικά." "Ναι, βρε Νάντια," είπε με παράπονο ο Λαφαζάνης, "όμως να, μια παραπομπή στην ιστορία του σοσιαλιστικού/εργατικού/κομμουνιστικού κινήματος δεν θα πείραζε. Μην μας λένε και ρεβιζιονιστές."
Προχώρησαν στην αίθουσα που τους περίμενε ο Μεντβέντεφ. Ο Λαφαζάνης έβγαλε από το στρατιωτικό του σακίδιο με τις αντάρτικες αναφορές (το είχε πάρει στο Μοναστηράκι) έναν μπερέ maciejówka, που φορούσε και ο Λένιν. Ο Τσίπρας, που ήταν αμίλητος σε όλο το ταξίδι, του είπε πως είναι υπερβολή. "Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά Παναγιώτη," του είπε δηκτικά. "Ναι Αλέξη, όμως έχεις δει παπά χωρίς ράσα;" του πέταξε ο Λαφαζάνης, ενθουσιασμένος με την ετοιμολογία του. "Σε κάθε περίπτωση, θα είμαστε ντυμένοι όπως αυτοί, ξέρουν καλύτερα", αντέτεινε ο Αλέξης. Σκυθρωπά, ο Λαφαζάνης ξανάβαλε στο σακίδιο τον μπερέ δίπλα στο παγούρι και πάνω από τους γεμιστήρες.
Ο Μεντβέντεφ τους καλοδέχτηκε και τους έδειξε που να κάτσουν. Ο Τσίπρας βολεύτηκε στην πολυθρόνα όπως όπως, ο Λαφαζάνης, ο Ήσυχος και η Βαλαβάνη χαιρέτισαν όρθιοι στρατιωτικά και με μια φωνή είπαν "Τιμή μας να βρισκόμαστε στο σπίτι του λαού, στο ορμητήριο του προλεταριάτου σύντροφε Μεντβέντεφ." Ο Ρώσος ζήτησε να του το μεταφράσουν και ο Τσίπρας πετάχτηκε και είπε "Προς Θεού, όχι!!!!". Ο Λαφαζάνης κοίταξε τη Βαλαβάνη και της είπε χαμηλόφωνα "Σου το’ χω πει πως τον υποπτεύομαι για ρεφορμιστικές αποκλίσεις." "Σώπα, θα δούμε", του είπε η Νάντια.
Η συζήτηση ήταν λίγο περί ανέμων και υδάτων, ο Μεντβέντεφ τους είπε ότι τους ενδιαφέρει να περάσει ο Ρώσικος αγωγός από την Ελλάδα, και ο Τσίπρας βρήκε την ευκαιρία να ψελλίσει "μόνο εκείνη την προκαταβολή των €5 δις, μη ξεχάσετε." Πετάχτηκε ο Λαφαζάνης και διευκρίνισε πως "πάντα σύντροφε Μεντβέντεφ με την προϋπόθεση ότι ένα τέτοιο ποσό δεν θα λείψει από τους Ρώσους εργάτες για την υλοποίηση των στόχων του πενταετούς προγράμματος."
Ο Μεντβέντεφ χαμογέλασε και τον ρώτησε γιατί τον αποκαλεί σύντροφο. "Δεν είναι λίγο παρωχημένο;", παρατήρησε με ενδιαφέρον. Ο Λαφαζάνης αναψοκοκκίνησε. "Παρωχημένο είναι μόνο το καπιταλιστικό σύστημα που παράγει φτώχεια, ανισότητες και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο," σχεδόν φώναξε. Ο Τσίπρας δαγκώθηκε, ο Μεντβέντεφ κρατιόταν με το ζόρι για να μην σκάσει στα γέλια. Η Βαλαβάνη τραγούδησε ψιθυριστά τους πρώτους στίχους από την τρίτη διεθνή και ο Ήσυχος ακούμπησε με ευλάβεια το αριστερό χέρι στην ύψος της καρδιάς του.
Ο Μεντβέντεφ σηκώθηκε, με ευγένεια τους ευχαρίστησε για τη συνάντηση, τους διαβεβαίωσε ότι θα μεταφέρει όσα διαμείφθηκαν στον πρόεδρο Πούτιν και "όσον αναφορά την προκαταβολή, θα το εξετάσουμε σοβαρά, πάντα λαμβάνοντας υπόψιν τις ανάγκες του πενταετούς μας προγράμματος." είπε και πίσω του ακούστηκαν τρανταχτά γέλια από κάτι Ρώσους με κάτι σβέρκους σαν αεροδρόμια.
Προχώρησαν λίγο, γυρνάει ο Τσίπρας στον Λαφαζάνη και του λέει θυμωμένα "τι το ήθελες το πενταετές μωρέ μ@λ@κα;;!!!" Ο Λαφαζάνης σιγουρεύτηκε πως ήταν ρεφορμιστής. "Πρέπει να μας ενδιαφέρουν σύντροφε οι ανάγκες των λαϊκών μαζών σε διεθνές επίπεδο. Μην σε παρασύρουν τα σοβινιστικά μικροαστικά στερεότυπα," του απάντησε με ύφος υψηλόβαθμου στελέχους της Κομιτέρν.
Ο Τσίπρας είπε ότι κάτι ξέχασε, έτρεξε πίσω στην αίθουσα, βρήκε τον Μεντβέντεφ και με αγωνία του είπε "Μην μεταφέρεις στον Βλαδίμηρο όσα σου είπαν, οι άνθρωποι είναι γραφικές καρικατούρες."
Ο Μεντβέντεφ γέλασε δυνατά, τον διαβεβαίωσε ότι τίποτα δεν θα μετέφερε από όσα άκουσε, τον έπιασε από τον ώμο και του είπε πατρικά.
"Αλεξέϊ, εδώ στη Ρωσία οι μουζίκοι λένε πως αν βάλεις έναν μ@λ@κα να μαζέψει το στάρι και χάσεις το μισό, δεν φταίει ούτε ο μ@λ@κας, ούτε το στάρι."
"Ναι αλλά οι μουζίκοι δεν πρόκειται να γράψουν πότε βιβλίο και δεν χρειάζονται μ@λ@κες για άλλοθι," απάντησε ο Αλέξης κλείνοντας το μάτι στον Μεντβέντεφ.
Αστυάναξ
Add comment
Comments