'Ηταν νέο σε ηλικία στέλεχος της επιχείρησης. Διένυε μόλις την 3η δεκαετία του βίου του και ήδη είχε μια καλή θέση. Η εταιρεία όμως δεν πήγαινε καλά. Για χρόνια και χρόνια έγραφε ζημιές, τις κάλυπτε με δάνεια, τα δάνεια είχαν φτάσει στον Θεό, οι τράπεζες δεν δάνειζαν άλλα. Λουκέτο μύριζε.
Η τότε διοίκηση πήγε στις τράπεζες, συζήτησαν το θέμα, βρήκανε μια λύση. Οι τράπεζες θα έδιναν κάποια δάνεια ακόμα για να καλύψουν τις ζημιές των επόμενων 3-4 ετών αλλά - και σε αυτό ήταν κάθετες - μετά την τετραετία ζημιές τέλος. Έτσι η διοίκηση υπέγραψε μια νέα δανειακή σύμβαση που διακανόνιζε τα δάνεια, έβαζε την αποπληρωμή τους βαθιά στον χρόνο, όμως ό,τι ήξεραν έπρεπε να τα ξεχάσουν. Διορισμούς από το παράθυρο, αδικαιολόγητες αυξήσεις, ιλιγγιώδη εφ άπαξ σε όσους έβγαιναν στη σύνταξη και όλα τα σχετικά όλων των προηγούμενων ετών. Σφιχτό το ζωνάρι.
Έτσι η εταιρεία μείωσε το προσωπικό, κουτσούρεψε τους μισθούς, ψιλοπαρακολουθούσε αν έρχονταν στη δουλειά (πριν δεν το’ κανε), αν όσοι δηλώνανε άρρωστοι ήταν όντως άρρωστοι (ούτε και αυτό το έκανε) και αυτό είχε και σαν συνέπεια να μειωθεί και ο τζίρος της. Πέρασε η τετραετία όμως κουτσά στραβά και η δύσμοιρη εταιρεία κατάφερε να μην γράψει - για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες - ζημιές.
Το νεαρό στέλεχός μας, όλο αυτό το διάστημα ήταν στα κάγκελα. "Δεν είναι αυτές λύσεις" φώναζε, “υπάρχουν εναλλακτικές που δεν οδηγούν στη φτωχοποίηση" επέμενε. Έτσι εκεί που η εταιρεία κατάφερε να έρθει ίσα βάρκα ίσα νερά, έπεισε τους μετόχους να διώξουν τη διοίκηση και να βάλουν αυτόν Διευθύνοντα σύμβουλο. Τσέο αγγλιστί. "Θα καταγγείλουμε τα δάνεια", υποσχέθηκε, "που σε μεγάλο βαθμό είναι μη βιώσιμα, επονείδιστα και επαχθή", “θα σκίσουμε τη δανειακή σύμβαση, θα προσλάβουμε νέο προσωπικό, θα δώσουμε μεγάλες αυξήσεις, θα επαναφέρουμε τα παχυλά εφ άπαξ." "Και οι τράπεζες τι θα πουν;", ρώτησαν οι μέτοχοι. "Όταν έρθουν στην εταιρεία, θα τους φωνάξουμε Go Back, θα βαρέσουμε τα νταούλια και μετά θα παρακαλάνε για να μας δανείσουν." Τους έπεισε.
Ανέλαβε Τσέο, κάθισε στη μεγάλη την καρέκλα, έδιωξε όλους τους παλιούς διευθυντές και έφερε καινούργιους. Κυρίως τον ενδιέφερε η οικονομική διεύθυνση. Εκεί έφερε έναν που δίδασκε στο πανεπιστήμιο θεωρία τους χάους και θεωρία των παιγνίων. Στην επιχειρηματική ανάπτυξη τοποθέτησε ένα παλιό συνδικαλιστή στην εταιρεία, πρώην στέλεχος του ΠΑΜΕ. Αναπληρωτή του επέλεξε όποιον μπήκε πιο γρήγορα στο γραφείο του να ζητήσει τη δουλειά και πρόεδρο του Δ.Σ., μια γυναίκα που θα έφερνε ένα τάγμα ξυπόλητων αναλυτών που θα έβγαζαν τα δάνεια της εταιρείας παράνομα.
Πήγε στις τράπεζες, ξαναπήγε, ματαξαναπήγε, πήγαινε και ο καθηγητής, νέα δεν φέρνανε. Ανησυχούσαν οι μέτοχοι. Τι συζητάνε τόσους μήνες; Μετά από ένα εξάμηνο, πήγε στους μετόχους και τους είπε "Ετοίμασαν μια νέα δανειακή σύμβαση, απαράδεκτη, σας ζητώ να την καταψηφίσετε." Την καταψήφισαν, τι να κάνουν. Οι τράπεζες όταν το έμαθαν, είπαν ότι θα "τραβήξουν" τα δάνεια και ότι θα αποκλείσουν την εταιρεία από το τραπεζικό σύστημα. Ο Τσέο μας, έσπευσε πανικόβλητος, υπέγραψε ό,τι του δώσανε και για 3 χρόνια τα τηρούσε και ευλαβικά. Όταν ήρθε η ώρα να κριθεί, οι μέτοχοι τον ευχαρίστησαν τυπικά και του είπαν "πηγαίνετε νεαρέ μου και φεύγοντας κλείστε και την πόρτα."
Πέρασαν 6 χρόνια και ο Τσέο μας έστειλε μια επιστολή στους μετόχους. "Ξέρετε", τους εξηγούσε, "δεν έφταιγα εγώ για το μπάχαλο. Ο οικονομικός διευθυντής που έβαλα, ήθελε να πληρώνουμε τους μισθούς με κουπόνια και τους προμηθευτές να τους πληρώναμε με δικά μας νέα νομίσματα που θα τυπώναμε στο λαϊκό λαχείο. Ο διευθυντής επιχειρηματικής ανάπτυξης, όταν πήγαμε σε μια άλλη ξένη κρατική τράπεζα, μπας και μας δώσει δάνειο, προσφώνησε τον διευθυντή "σύντροφο προλετάριο". Η δε πρόεδρος του Δ.Σ. δεν συγκαλούσε εσκεμμένα το όργανο για να μην ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις. Τι να έκανα και εγώ ο καημένος; Στα 6 χρόνια που πέρασαν έγινα πιο έμπειρος και σας ζητώ να μου ξαναδώσετε τη θέση."
Οι μέτοχοι, ευγενέστατα του έστειλαν την ακόλουθη απάντηση: "Αγαπητέ κύριε, όταν εκλέγουμε διευθύνοντα σύμβουλο, δεν εκλέγουμε και τους διευθυντές. Είναι ευθύνη του CEO να τους επιλέξει. Και από τις επιλογές του θα κριθεί. Και οι καλές επιλογές είναι αυτές που καθιστούν και καλό έναν Δ.Σ. Εμείς εσάς εκλέξαμε και εσάς κρίναμε. Εσείς μας είπατε ότι θα σκίζατε τις δανειακές συμβάσεις και ότι οι τράπεζες θα παρακαλούσαν για να μας δανείσουν, όχι τα πρόσωπα που μνημονεύετε.
Αυτά σας τα αναφέρουμε, ως χρήσιμες επισημάνσεις για ό,τι άλλο επιχειρήσετε στη ζωή σας.
Σε ότι αφορά την επιθυμία σας να επανέλθετε, σας εσωκλείουμε επιταγή με όλα τα απαραίτητα χρήματα για τη μετάβασή σας στη νήσο Ιθάκη, όπου θα καλύψουμε και όλες τις δαπάνες της μόνιμης εγκατάστασής σας. Με την προϋπόθεση να μην επιστρέψετε ποτέ.
Με ειλικρινή εκτίμηση
Οι μέτοχοι"
Add comment
Comments