Παρά το ότι ο τίτλος του άρθρου αναφέρεται στον συμπαθή - φαντάζομαι σε όλους - Αλέξη Τσίπρα, και μάλιστα την ημέρα που αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του αναφορικά με τη δημιουργία κόμματος, δεν προτιθέμεθα να σχολιάσουμε τις πολιτικές του κινήσεις που έτσι και αλλιώς ήταν προδιαγραμμένες.
Η σημαντική είδηση της ημέρας, δεν έρχεται από το Σούνιο και το χαμηλού μισθώματος παραθαλάσσιο εξοχικό του συντρόφου, αλλά από την πολύπαθη Γαλλία.
Εκεί, ο πέμπτος κατά σειρά πρωθυπουργός υπέβαλε την παραίτησή του, ένα μήνα μετά τον διορισμό του από τον πρόεδρο Μακρόν και λίγες μόνο ώρες αφότου ανακοίνωσε κάποιους από τους υπουργούς τής - παρ' ολίγον - κυβερνήσεώς του.
Στο Παρίσι, έχουν μια καυτή πατάτα που ουδείς επιθυμεί να πάρει στα χέρια του. Και αφ' ής δεν υπάρχει και δεδηλωμένη πλειοψηφία από κανέναν στη Γαλλική εθνοσυνέλευση, πολύ χαριτωμένα, την πετάει ο ένας στον άλλον. Και όλοι μαζί στα θεμέλια του ιδίου του κράτους, δια το οποίον - είναι προφανές - ότι και ουδείς ενδιαφέρεται.
Η πρωτοβουλία του Εμμανουέλ Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, και να οδηγήσει - ελλείψει κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας - τη Γαλλία σε κυβερνητική παραλυσία, σε μια κρισιμότατη περίοδο της ιστορίας της, δανειζόμενοι μια ρήση του Ταλεϋράνδου, ήταν "κάτι περισσότερο από έγκλημα. Ήταν λάθος."
Και τώρα τι; Θα διορίσει νέον πρωθυπουργό, ο οποίος θα παραιτηθεί σε ένα μήνα, ή αν τελικώς σχηματίσει κυβέρνηση θα πέσει από πρόταση μομφής μετά από 4-5 μήνες, επειδή θα αυξήσει πχ τον ΦΠΑ μισή μονάδα; Οι αστειότητες κάποια στιγμή λαμβάνουν ένα τέλος. Και το τέλος είναι εδώ.
Ο Μακρόν έχει μία και μόνη επιλογή: Να διαλύσει την εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές.
Θα δώσουν πλειοψηφία οι εκλογές; Οι δημοσκοπήσεις δεν συνηγορούν σε αυτό, όμως η κακή εμπειρία των Γάλλων από το συνεχόμενο χάος, ενδέχεται να διαμορφώσει μια νέα δυναμική. Και αυτή τη φορά ο Μακρόν, δεν έχει κανένα λόγο και δικαίωμα να συνάψει ανίερες συμμαχίες με τους Μελανσόν και να ανατρέψει την ψήφο των Γάλλων, διαμορφώνοντας μια σύνθεση εθνοσυνέλευσης που δεν θα αντανακλά εκ νέου τη λαϊκή βούληση.
Στη Γαλλία οι μετριοπαθείς δυνάμεις έχουν ηττηθεί και αρνούνται να παραδοθούν. Αξίζει όμως εκ νέου να θυμηθούμε τον Ταλεϋράνδο ο οποίος συμβούλευσε τον Λουδοβίκο τον 18ο, να την κοπανήσει από την πίσω πόρτα των Βερσαλλιών, για να γλιτώσει από τον επελαύνοντα Ναπολέοντα. "Μα είναι δυνατόν ένας βασιλεύς να την κοπανά από την πίσω πόρτα;" τον ρώτησε θυμωμένα ο Λουδιβίκος. "Αν θέλει κάποτε να επιστρέψει, είναι", απάντησε ήρεμα ο Ταλεϋράνδος. Και ο βασιλεύς την κοπάνησε και οι Βουρβώνοι σε 100 μέρες επέστρεψαν.
Ήρθε η ώρα να δοκιμαστούν - όπως στην Ελλάδα - τα άκρα. Επιθυμούν διακαώς την καυτή πατάτα; Γιατί τους τη στερούν; Πόσο καυτή είναι η πατάτα; Η Γαλλία έχει έλλειμμα κοντά €200 δις, 5,8% του ΑΕΠ, όταν το επιτρεπτό όριο στην Ε.Ε. είναι 3%. Επιτρεπτό όριο για τα μη υπερδανεισμένα κράτη. Η Γαλλία ήδη οδεύει σε μια σχέση χρέους προς ΑΕΠ 115%, που αν το έλλειμμα επιμείνει σε αυτά τα ύψη, το 2030, θα είναι κάπου μεταξύ 125% και 130%, όταν εμείς - οι χρεοκοπημένοι - θα είμαστε κάτω απ’ το 120%.
Αυτό δεν φτάνει όμως μέχρι το 2030. Το έλλειμμα πρέπει να μπει άμεσα σε πορεία αποκλιμάκωσής του, που συνεπάγεται ψαλίδι στις κρατικές δαπάνες, με πρώτη προτεραιότητα το συνταξιοδοτικό. Δεν μπορούν οι μετριοπαθείς δυνάμεις να βάλουν το ψαλίδι να δουλέψει; Αποχωρούν και το παραδίδουν με όλες τις τιμές στα άκρα. Μα τα άκρα, θα παρατηρήσει ένας καλόπιστος αναγνώστης, είναι κατά του ψαλιδίσματος. Και επανερχόμαστε στον τίτλο του άρθρου.
Στη Γαλλία αναγκαστικά θα επικρατήσει ο προσφιλής Τσιπρισμός, ήτοι η διάσημη σε όλον τον κόσμο πια "kolotoumpa".
Με το που παραιτήθηκε ο Λεκορνί, έπεσε το Χρηματιστήριο 2% και εκτοξεύτηκαν τα Spreads των Γαλλικών ομολόγων. Με την προκήρυξη τω εκλογών, θα ανέβουν κι άλλο. Με την εκλογή των άκρων, θα σπάσουν κάθε ρεκόρ. Αν η νέα κυβέρνηση δεν καθησυχάσει τις αγορές ότι θα λάβει όποιο μέτρο χρειάζεται, ενδέχεται τα spreads να καταστήσουν σχεδόν απαγορευτικό τον δανεισμό. Και πως χρηματοδοτείς ένα έλλειμμα €200 δις.
Άλλη επιλογή δεν θα έχει αυτή η κυβέρνηση, πέραν της συνθηκολόγησης.
Και θα πάει στις προεδρικές εκλογές του 2027, έχοντας αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, όχι στεκόμενη απέναντι σε όλα και πετώντας πέτρες.
Και τότε να σε δω κάβουρα.
Γ.Δ.
Add comment
Comments