Όσα συμβαίνουν στο "κόμμα;" του ΣΥΡΙΖΑ, κάλλιστα θα μπορούσαν αυτούσια να αποτελέσουν καλοκαιρινές επιθεωρήσεις με υλικό για παραστάσεις σε 20 Αθηναϊκά θέατρα. Και πολλά επίσης της περιφέρειας. Ο πρώην αρχηγός του κόμματος και βουλευτής παραιτείται, αποχωρεί, δηλώνει ότι η ιστορική σχέση του με το κόμμα αυτό τελείωσε και ετοιμάζει νέο κόμμα.
Το κόμμα με το οποίο διέρρηξε τις σχέσεις μαζί του, αντί να αντιδράσει κατανοώντας ότι σκοπεύει ο πρώην αρχηγός του να το αλώσει και να του πάρει όλους σχεδόν τους ψηφοφόρους, να βάλει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή και διλημματικά αφηγήματα στον κόσμο του, σηκώνει τα χέρια ψηλά και παίρνει μια απόφαση στο ανώτατο κομματικό επίπεδο του στυλ "πες μας που πας να έρθουμε και εμείς". Για γέλια και για κλάματα.
Αυτά όλα ξενίζουν το μη οικείο με τις κομματικές καμαρίλες κοινό, όμως έχει μια απλούστατη εξήγηση. Η πολιτική - και κυρίως η αριστερή έκφρασή της - είναι ένας εσμός συμφερόντων που με απόλυτα αριβιστική διάθεση αναζητά την ικανοποίησή τους. Ή σε πιο αργκό - όπως έλεγε και η Μαλβίνα - "ο Συνασπισμός είναι ένα μάτσο κ@λοι που ψάχνουν καρέκλα να βολευτούν."
Για να μνημονεύσω - αλλά και να παραφράσω - και τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, η αριστερά μοιάζει με ένα πορτοκάλι. Οι ιδεολογίες, τα περί ενσυναίσθησης και αλληλεγγύης είναι απλά η φλούδα, το λεπτό περιτύλιγμα, όλα τα άλλα είναι ψίχα γεμάτη ανάγκες, εγωϊσμούς, φιλοδοξίες, προσωπικές στρατηγικές γεμάτες δίψα για εξουσία.
Όλα τα παραπάνω τα σχεδίασε ο Τσίπρας; Σε καμία περίπτωση. Ούτε καν τα επιθυμεί ο Τσίπρας. Ο Τσίπρας μοιάζει με τον 20άρη που θέλει να πάει να μείνει μόνος του, σε άλλο σπίτι, χωρίς τα γονικά του, και η μαμά και μπαμπάς αποφασίζουν να του φορτωθούν στο δυάρι που νοίκιασε στον Κεραμεικό. Μέχρι και τις γλάστρες του κουβάλησαν.
Και γιατί έτσι; Γιατί όλοι αυτοί οι αναζητούντες καρέκλα κ@λοι, αντιλήφθηκαν ότι ο Τσίπρας όντως θα τους πάρει και το λίγο ψωμί που τους απέμεινε στο τραπέζι. Καλώς ή κακώς, το μόρφωμα αυτό εξακολουθεί να εισπράττει από τους Έλληνες φορολογούμενος πάνω από €3 εκ. τον χρόνο. Όταν θα γίνονταν εκλογές, στην καλύτερη θα έγραφαν στο ταμπλό ένα πενιχρό 1,5%, θα έχαναν όλες τους βουλευτικές τους έδρες και συν τω χρόνω θα τους ξέχναγε και ο θυρωρός της πολυκατοικίας, όπως ξέχασε και όλη την περιβόητη "ιστορική ηγεσία της ανανεωτικής αριστεράς" που μεταπήδησε στη "Νέα Αριστερά". Αλήθεια έναν "Φίλη" τον θυμάστε;
Έτσι ένα κόμμα δεν ενσωματώθηκε σε ένα άλλο κόμμα, ενσωματώθηκε σε ένα πρόσωπο χωρίς ακόμα κόμμα. Η απόγνωση σε οδηγεί και στην τρέλα.
Γιατί δεν το ήθελε ο Τσίπρας; Αν ο Τσίπρας ήθελε αυτό το μόρφωμα, θα έλεγε του Φάμελλου κάνε στην άκρη να αναλάβω, θα άλλαζε όνομα, σήματα και εν γένει μαρκίζα και φτου και από την αρχή. Αντιθέτως ούτε τον πυρετό τους δεν θέλει. Βαρίδια του είναι. Τι να τον κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ; Για τους ψηφοφόρους του; Μα αυτούς τους έχει ήδη. Ένα μικρό κομμάτι που δεν τον γουστάρει, ή θα πάει να βρει τον Πολάκη στα οροπέδια της Κρήτης ή θα βρει κάτι άλλο να ψηφίσει. Θα του λείψει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου; Και είχε έναν καημό. Έφυγε για να διαλέξει ποιους θα πάρει. Όχι για να του έρθουν κολαούζοι πάλι όλοι.
Η κίνηση Φάμελλου και λοιπών, δεν είναι μια κίνηση υποστηρικτική προς τον Τσίπρα, είναι επιθετική προς τον Τσίπρα. "Εσύ μπορεί να μη μας θες, από εμάς όμως δεν γλιτώνεις εύκολα". Ο Τσίπρας τι να πει δημόσια; "Ρε δεν πάτε στον γερο διάολο;" Και η αναγκαία συνένωση των "προοδευτικών δυνάμεων" που θα ανατρέψει τη "νεοφιλελεύθερη λαίλαπα", τι θα γίνει Αλέξη;
Του φορτώνονται με το έτσι θέλω, γνωρίζοντας ότι τον φέρνουν σε δύσκολη θέση για να μπορούν να διαπραγματευτούν μαζί του κάποιες καρέκλες. Καλά όλοι οι κ@λοι δεν θα βολευτούν, είναι και πολλοί, κάποιοι βασικοί όμως ένα στασίδι θεωρούν ότι θα το κονομήσουν.
Εδώ όμως φαίνεται αν κάποιος έχει αδένες ως πολιτικός αρχηγός. Στον εκβιασμό των πρώην συντρόφων του, ο Τσίπρας πρέπει πολιτικά να απαντήσει αρνητικά. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα το κάνει; Όχι. Όχι τουλάχιστον με την απαιτούμενη γενναιότητα. Γιατί;
Γιατί και αυτός ένας κ@λος είναι που ψάχνει καρέκλα.
Μ.Κ.
Add comment
Comments