Χθες αναμετρήθηκαν τηλεοπτικά, ειδησεογραφικά και επικοινωνιακά 2 Ελλάδες. Από τη μία η Ελλάδα των μαϊμού επιδοτήσεων, των τζάμπα χρημάτων, του πλουτισμού μέσω κονέ ή απειλών και εκβιασμών με τρακτέρ, η Ελλάδα του "σιγά μη σκίσεις κανένα καλσόν".
Από την άλλη, η Ελλάδα που προοδεύει, αναπτύσσεται, συνυπάρχει στον πυρήνα των αναπτυγμένων κρατών, και όχι στην περιφέρεια έτοιμη για πυξ λαξ απομάκρυνση, η Ελλάδα που εμπιστεύονται οι εκπρόσωποι των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων της Ευρώπης, η Ελλάδα που με σοβαρότητα, αίσθημα ευθύνης, μόρφωση και καλλιέργεια αναλαμβάνει υψηλόβαθμες θέσεις στο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Η σύγκριση καταφανής. Η μέρα με τη νύχτα. Το παρελθόν που θέλουμε να ξεπεράσουμε και το μέλλον που επιθυμούμε να έχουμε.
Από τη μία μονομαχία στο Ελ Πάσο του λαϊκισμού με τον κατσαπλιαδισμό, με την Κωνταντοπούλου να μαλλιοτραβιέται στους διαδρόμους του κοινοβουλίου με τον "Φραπέ" ή "Τζίτζη", και από την άλλη, ένας νέος άνθρωπος, απόφοιτος Ελληνικού πανεπιστημίου, με σπουδές και στο Harvard και το MIT, έκανε τον καθένα μας να νιώσει καλύτερα που είναι Έλληνας.
Η αναγκαία "εθνική αυτοπεποίθηση" που σωστά ανέφερε και ο πρωθυπουργός.
Σήμερα το πρωί, το Ελληνικό FBI, συνέλαβε μια εγκληματική οργάνωση παράνομων αγροτικών επιδοτήσεων. Το Ελληνικό FBI είναι το μέλλον που θέλουμε. Το παρελθόν στη βουλή, την ίδια στιγμή τσακωνόταν για το πόσοι Νεοδημοκράτες υπάρχουν στους συλληφθέντες και πόσοι ΠΑΣΟΚοι. Μην τσακώνεστε. Η διαπλοκή είναι πάντα οριζόντια, και πάντα δίνεις και στον άλλο για να φάει για να μην φωνάζει. Στη διαφθορά, ισχύει αυτό που είχε πει ο Μάο "όλα τα λουλούδια ανθίζουν". Και τα γαλάζια, και τα πράσινα, και τα κόκκινα, και τα κίτρινα. Γι’ αυτό και η διαφθορά αυτή καλά κρατεί δεκαετίες τώρα αγέρωχη, ανεμπόδιστη και ασταμάτητη.
Δεν προέκυψε εχθές, δεν θα εξαφανιστεί αύριο. Θα αμβλυνθεί όμως όσο μεγαλώνει το αποτύπωμα της άλλης Ελλάδας.
Όχι για λόγους ηθικού πλεονεκτήματος - όλοι συγκινούνται από το εύκολο χρήμα - αλλά για λόγους τεχνοκρατικής προσέγγισης και υιοθέτησης βέλτιστων πρακτικών.
Η άλλη Ελλάδα, καινοτομεί, ψηφιοποιεί, ανοίγει δρόμους εύκολης πρόσβασης, περιορισμού της γραφειοκρατίας και διαφάνειας. Η άλλη Ελλάδα σπάει τα μονοπώλια, τα κλειστά επαγγέλματα για μόνιμο βόλεμα των κολλητών. Δημιουργεί πχ ιδιωτικά πανεπιστήμια, συνθήκες ανταγωνισμού, στίβους συναγωνισμού και διάκρισης των άξιων, όχι των "δικών" μας.
Η άλλη Ελλάδα νοικοκυρεύει το κράτος και τα οικονομικά του, παράγει πλεονάσματα εκεί που μας πνίγανε τα ελλείμματα, μειώνει το χρέος, περιορίζει σταδιακά τη φορολογική επιβάρυνση των μόνιμων κορόιδων, τα βάζει στα ίσα με τη φοροδιαφυγή και την κερδίζει χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος από όσους είχαν συνηθίσει να ζουν κλέβοντας τον ΦΠΑ.
Η άλλη αυτή όμως Ελλάδα, έχει έναν άχαρο ρόλο. Να προσπαθεί να μετατρέψει τον στάβλο σε αξιοπρεπή κατοικία, παλεύοντας όχι μόνο με τα προβλήματα αλλά και με την παλιά Ελλάδα που αντιστέκεται, δίνει μάχες χαρακωμάτων, σαμποτάρει, υπονομεύει, καιροφυλακτεί. Όσοι δείχνουν με το δάχτυλο τον "Φραπέ"ή "Τζίτζη" δεν ενδιαφέρονται να απαλλαγούμε από τον κατσαπλιαδισμό, αλλά να βάλουν τη θέση του τους δικούς του "Φραπέδες".
Εχθές είχαμε τη δυνατότητα να δούμε και τις 2 Ελλάδες σε παράλληλη σύνδεση.
Ας επιλέξουμε την Ελλάδα που μας ταιριάζει.
Ν.Χ.
Add comment
Comments