Σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, προτείνεται η ίδια λύση. Δανειστείτε κι άλλα και ρίξτε τα από τα παράθυρα. Σαν τους γιατρούς του μεσαίωνα, που για όλες τις ασθένειες συνιστούσαν κλύσμα και αφαίμαξη.
Το αυξανόμενο κόστος των κατοικιών μοιάζει με μια "νέα πανδημία" που σαρώνει την Ευρώπη, δήλωσε ο δήμαρχος της Βαρκελώνης, καθώς αυτός και 16 άλλοι ηγέτες της πόλης προέτρεψαν την ΕΕ να ανταποκριθεί στην κρίση απελευθερώνοντας δισεκατομμύρια σε χρηματοδότηση για τις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο. Η ΕΕ αναμένεται να παρουσιάσει το πρώτο της σχέδιο στέγασης την Τρίτη, μετά από διαβουλεύσεις με ειδικούς, ενδιαφερόμενους φορείς και το κοινό. Για μήνες, όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κρίσης προειδοποιούσαν ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για να το αγνοήσουν. "Η νέα πανδημία που επηρεάζει τις ευρωπαϊκές πόλεις ονομάζεται κόστος στέγασης", δήλωσε ο Jaume Collboni, δήμαρχος της Βαρκελώνης, ο οποίος ξεκίνησε τη συμμαχία Mayors for Housing πέρυσι με την υποστήριξη των ομολόγων του στο Παρίσι και τη Ρώμη.
"Και ενόψει αυτής της νέας πανδημίας, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα - όπως έκαναν με την Covid - πρέπει να διαθέσουν έκτακτα κεφάλαια για την προώθηση της κατασκευής οικονομικά προσιτών κατοικιών για νέους, εργαζόμενες οικογένειες και τις μεσαίες τάξεις των πόλεων".
Τον τελευταίο χρόνο, η συμμαχία - της οποίας οι 17 δήμαρχοι εκπροσωπούν περισσότερους από 20 εκατομμύρια ανθρώπους - καλεί την ΕΕ να κάνει περισσότερα για να αντιμετωπίσει αυτό που περιγράφει ως "κοινωνική έκτακτη ανάγκη": το ραγδαία αυξανόμενο κόστος των ακινήτων και των ενοικίων, το οποίο, όπως λένε, έχει σπείρει την ανισότητα, έχει επιβαρύνει τον κοινωνικό ιστό και, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει συμβάλει στην υποστήριξη της ακροδεξιάς.
Τον Οκτώβριο, μετά από μια συνεχή εκστρατεία επιστολών και συναντήσεων με ανώτερους αξιωματούχους της ΕΕ, η συμμαχία χαιρέτισε το γεγονός ότι η στεγαστική πολιτική - ένας τομέας στον οποίο η ΕΕ παραδοσιακά δεν συμμετέχει - βρισκόταν σταθερά στην ατζέντα της Ένωσης. "Τώρα αυτό πρέπει να μεταφραστεί σε πόρους", δήλωσε ο Collboni σε συνέντευξή του. Από την Αθήνα μέχρι το Άμστερνταμ και από την Μπολόνια μέχρι τη Βουδαπέστη, οι δήμαρχοι καλούν την ΕΕ να δρομολογήσει ένα ταμείο προσιτής στέγασης, παρόμοιο με το πρόγραμμα NextGenerationEU της εποχής του Covid, για να βοηθήσει στην κινητοποίηση τουλάχιστον €300 δισ. ετησίως σε δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για την ενίσχυση της κοινωνικής και προσιτής στέγασης. Θέλουν επίσης οι αξιωματούχοι της Ένωσης να αξιοποιήσουν την τοπική τους εμπειρία, παρέχοντάς τους μια θέση στο τραπέζι της λήψης αποφάσεων.
Οι τιμές των κατοικιών σε ολόκληρη την ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 48% μεταξύ 2010 και 2023, σύμφωνα με την Eurostat, ενώ τα ενοίκια αυξήθηκαν κατά 22% κατά την ίδια περίοδο. Μέχρι το 2023, σχεδόν ένας στους 10 ανθρώπους δαπανούσε το 40% ή περισσότερο του διαθέσιμου εισοδήματός του για στέγαση. Ο Collboni περιέγραψε την κρίση στέγασης ως μια άνευ προηγουμένου εσωτερική απειλή για την Ένωση, προειδοποιώντας ότι η μη επαρκής αντιμετώπισή της θα μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους να αμφισβητήσουν κατά πόσον οι δημοκρατίες ήταν ικανές να λύσουν τα μεγαλύτερα προβλήματά τους. "Με τον ίδιο τρόπο που ο πόλεμος στην Ουκρανία και η απειλή από τη Ρωσία εξηγούνται πάντα ως θεμελιώδης πρόκληση για τις ευρωπαϊκές αξίες και τις δημοκρατίες, έτσι εξηγείται και το κόστος της στέγασης", ανέφερε. "Επομένως, πρέπει να του δοθεί η ίδια προτεραιότητα". Τον Οκτώβριο, ο πρώτος επίτροπος στέγασης της ΕΕ, Dan Jørgensen, δήλωσε ότι η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ προετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει το "τεράστιο πρόβλημα" των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων.
Στη Βαρκελώνη, όπου η μέση τιμή ενός σπιτιού έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 70% την τελευταία δεκαετία, αναγκάζοντας ορισμένους να εγκαταλείψουν την πόλη και αφήνοντας άλλους να παλεύουν με δυσανάλογο κόστος, ο Collboni δεν έχει καμία αμφιβολία για τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν η ΕΕ και τα θεσμικά της όργανα στην αντιμετώπιση της κρίσης. Είπε: "Όσον αφορά το θέμα, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα παραμονής στην πόλη μας. Αυτά τα θεσμικά όργανα, τα οποία για 40 έως 50 χρόνια εγγυώνται το δικαίωμα μετακίνησης κεφαλαίων και ανθρώπων, τώρα πρέπει να μας βοηθήσουν να εγγυηθούμε το δικαίωμα παραμονής".
Η μη τήρηση αυτού, προειδοποίησε, κινδύνευε να παραχωρήσει έδαφος σε λαϊκιστές που επιδίωκαν να εκμεταλλευτούν τη δημόσια δυσαρέσκεια, θεωρώντας τους αποδιοπομπαίους τράγους αντί να προσφέρουν εφαρμόσιμες λύσεις. "Δεν μπορούμε να παραμείνουμε κολλημένοι στη ρητορική της υπεράσπισης της δημοκρατίας, των συμπεριληπτικών κοινωνιών και των ίσων ευκαιριών, εάν το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων επιδεινώνεται", δήλωσε ο Collboni. "Εάν ακόμη και με μια σταθερή δουλειά και με έναν σταθερό μισθό οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν με ένα ελάχιστο επίπεδο κανονικότητας, τότε ο διάλογος καταρρέει".
Add comment
Comments