Από την Ευρώπη δεν λείπει το ταλέντο ούτε η επιχειρηματική διάθεση ανάληψης ρίσκου. Τα ασφυκτικά όμως κανονιστικά πλαίσια στέλνουν ανθρώπινα ταλέντα, εταιρείες και κεφάλαια στην Καλιφόρνια.
Ένας νεαρός Αμερικανός φοιτητής λαμβάνει ένα μήνυμα από μια εφαρμογή Τεχνητής Νοημοσύνης: "Το Stanford μόλις έστειλε ένα email ρωτώντας πού θέλεις να σπουδάσεις στο εξωτερικό". Αφού ρωτάει "εεε πού να πάω;;" την εφαρμογή, τελικά αποφασίζει να πάει στο Παρίσι, περνάει το εξάμηνο αρχικά αρκετά μπερδεμένος με τη ζωή στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και μετά καθόλα ερωτευμένος, καθώς γνωρίζει μια νεαρή Γαλλίδα και πηγαίνει μαζί της σε πικνίκ και σινεμά, όλα με τη βοήθεια του έμπιστου φίλου του, της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Καθώς το εξάμηνο πλησιάζει στο τέλος του, ζητάει βοήθεια: "Μπορείς να μεου κάνεις check in για την πτήση μου για το σπίτι;" Η εφαρμογή της της Τεχνητής Νοημοσύνης απαντά: "Περίμενε όχι. Γιατί να θέλεις να γυρίσεις πίσω φίλε", ερώτημα στο οποίο ο νεαρός απαντά: ";;;;;". Η Τεχνητή Νοημοσύνη του λέει, "Μείνε στο Παρίσι". Και αποφασίζεται: Σηκώνει το βλέμμα του από το τηλέφωνό και αγκαλιάζει την Γαλλίδα κοπέλα του.
Όλο αυτό το σενάριο γυρίζεται σε ένα διαφημστικό 2 λεπτών και 37 δευτερολέπτων για το Poke.com, μια εφαρμογή Τεχνητής Νοημοσύνης που χρησιμεύει ως κάτι μεταξύ προσωπικού βοηθού και σοφού φίλου, που δημιουργήθηκε από την startup Interaction. Αλλά κατά ειρωνικό τρόπο, ακόμη και όταν πουλάει το όνειρο των Αμερικανών να ζήσουν στην Ευρώπη, η ίδια η εταιρεία ιδρύθηκε όταν συνέβη το αντίθετο: Η Interaction διοικείται από την Καλιφόρνια από Γερμανούς που μετέφεραν την έδρα της εταιρείας στις ΗΠΑ.
Η αμερικανική εταιρεία, με αφετηρία της διαδρομής της την Ευρώπη, αποτελεί κλασικό παράδειγμα ενός προβλήματος που έχει προβληματίσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους υποστηρικτές της τεχνολογίας στην Ευρώπη: Παρόλο που η ήπειρος μπορεί να δημιουργήσει τις ιδέες και το ταλέντο που απαιτούνται για την κατασκευή νέων εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, σπάνια γίνεται ο τόπος όπου αυτές οι ιδέες αυτές υλοποιούνται και αναπτύσονται.
"Όπου κι αν βρίσκεται κανείς στον κόσμο - στην Ευρώπη ή την Ασία ή οπουδήποτε αλλού - κάθε ένας θέλει να έρθει στην Bay Area του Σαν Φραντσίσκο, εφόσον ασχολείται με την Τεχνητή Νοημοσύνη", τονίζει ο Marvin von Hagen, ένας από τους συνιδρυτές της Interaction. Τα δεδομένα επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό του von Hagen. Σύμφωνα με μια έκθεση της εταιρείας επιχειρηματικών κεφαλαίων Accel, το 80% των χρημάτων που επενδύθηκαν στην Τεχνητή Νοημοσύνη στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Ισραήλ το 2023 και το 2024 πήγαν σε αμερικανικές εταιρείες.
Το 2024, οι ΗΠΑ παρήγαγαν 40 "αξιοσημείωτα μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης", σε σύγκριση με τα 15 της Κίνας και μόλις τριών της Ευρώπης, σύμφωνα με την Έκθεση Δείκτη Τεχνητής Νοημοσύνης του 2025 από το Πανεπιστήμιο Stanford. Το έντεκα τοις εκατό όλων των αμερικανικών τεχνολογικών εταιρειών έχουν Ευρωπαίους ιδρυτές και εκατοντάδες πολλά υποσχόμενες εταιρείες που ξεκίνησαν στην Ευρώπη - πολλές από τις οποίες ασχολούνται άμεσα με την Τεχνητή Νοημοσύνη - έχουν μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. "Οι άνθρωποι που θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης έρχονται εδώ [στις ΗΠΑ]", δήλωσε ο Florian Juengermann, ένας άλλος Γερμανός ομογενής, συνιδρυτής της Listen Labs, μιας εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης για έρευνα πελατών. "Είμαι λίγο λυπημένος, στην πραγματικότητα, για τη Γερμανία".
Οι ιδρυτές τεχνολογικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο αντικείμενο της τεχνητής νοημοσύνης, κατευθύνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες για διάφορους λόγους, μερικοί από τους οποίους είναι αυτοτροφοδοτούμενοι: Η Silicon Valley είναι γεμάτη εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης, γεγονός που διευκολύνει την κατασκευή μιας εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης εκεί. Υπάρχουν περισσότερα κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών στις ΗΠΑ και ενδιαφέρονται περισσότερο να επενδύσουν σε καινοτόμες επιχειρηματικές δράσεις. Υπάρχει όμως ένας άλλος σημαντικός λόγος, σύμφωνα με πολλούς από τους ίδιους τους ιδρυτές και τους υποστηρικτές της τεχνητής νοημοσύνης στην Ευρώπη: Οι "τύποι" της τεχνολογίας είναι συχνά πολύ καχύποπτοι απέναντι στις διάφορες κρατικές ρυθμίσεις - και η Ευρώπη σίγουρα έχει άφθονες, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την τεχνητή νοημοσύνη.
Τους τελευταίους μήνες, οι εταιρείες τεχνολογίας με έδρα την Ευρώπη, καθώς και ορισμένες εθνικές κυβερνήσεις και η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχουν επιδιώξει να μειώσουν το κανονιστικό βάρος για τις εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης καθυστερώντας βασικά μέρη της εφαρμογής της νομοθεσίας ή υποστηρίζοντας την ανάγκη να επνεκτιμηθεί ολόκληρο το πλαίσιό της. Αλλά οι διαφορές μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι τόσο εύκολο να διορθωθούν. Έχουν τις ρίζες τους σε βαθιές πολιτισμικές διαφορές που έχουν επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο έχουν αναπτυχθεί οι τεχνολογικές βιομηχανίες και στις δύο ηπείρους.
Ακαδημαϊκοί και μέλη του κλάδου λένε ότι η αλλαγή αυτής της κουλτούρας είναι ζωτικής σημασίας για να αρχίσει η Ευρώπη να προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος, τόσο όσον αφορά τη διατήρηση περισσότερων επαγγελματιών Τεχνητής Νοημοσύνης στην ήπειρο όσο και την ενθάρρυνση όσων παραμένουν να είναι πιο δραστήριοι επιχειρηματικα. "Σήμερα, οι ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία εξακολουθούν να διατηρούν εξαιρετικά ταλέντα", δήλωσε ο Robert Windesheim, Γερμανός επενδυτής στο Founders Fund με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, "αλλά συχνά δεν διαθέτουν την επιχειρηματική ατμόσφαιρα που επιτρέπει σε αυτά τα ταλέντα να διοχετεύσουν την ενέργειά τους στη δημιουργία νέων εταιρειών".
Ιστορικό Προηγούμενο
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και δεκαετίες είναι περισσότερο αφοσιωμένη στη ρύθμιση όλων των βιομηχανιών από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και όσο η Ευρώπη έχει επιλέξει ένα κάπως πιο αργό, κάπως ασφαλέστερο μοντέλο ανάπτυξης, υπάρχουν νέοι, φιλόδοξοι άνθρωποι που απογοητεύονται από τα γραφειοκρατικά προστατευτικά κιγκλιδώματα. Αλλά το γιατί ακριβώς η ΕΕ έχει μια τόσο διαφορετική κατανόηση του ρόλου του κράτους - ιδίως όσον αφορά την Τεχνητή Νοημοσύνη - είναι ένα ευρύτερο ερώτημα που αγγίζει την καρδιά των ιστορικών και πολιτισμικών διαφορών με άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ιδιωτικότητα. "Το πρώτο πράγμα που σκέφτονται πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη όταν σκέφτονται την τεχνολογία είναι "Θα μας κατασκοπεύσουν" ή "Αυτή η τεχνολογία θα χρησιμοποιηθεί με αρνητικό τρόπο", δήλωσε ο Juengermann. "Για παράδειγμα, στη Γερμανία, οι άνθρωποι δεν θα δώσουν τον αριθμό τηλεφώνου τους. Προστατεύουν τον αριθμό τηλεφώνου τους. Είναι όπως οι άνθρωποι [στις ΗΠΑ] με τον αριθμό κοινωνικής τους ασφάλισης".
Σύμφωνα με την Anu Bradford, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, η οποία μελετά το ψηφιακή ρυθμιστική πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - η οποία τάσσεται σε μεγάλο βαθμό υπέρ των κανονισμών της Ευρώπης για την Τεχνητή Νοημοσύνη - μέρος αυτού μπορεί να εντοπιστεί σχεδόν έναν αιώνα πίσω. "Πρέπει να σκεφτείτε ιστορικούς λόγους και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και πώς οι Ναζί απέκτησαν τις πληροφορίες για να αναγνωρίσουν τους Εβραίους - παραβίαζαν το δικαίωμά τους στην ιδιωτικότητα», είπε. "Σκεφτείτε την επιτήρηση από τη Στάζι στην Ανατολική Γερμανία. Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν πώς είναι όταν δεν έχεις ιδιωτικότητα... είναι υπερευαίσθητοι σε αυτό για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους".
Ο Dean Ball, ο οποίος ήταν ο κύριος εκπονητής του Σχεδίου Δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη της κυβέρνησης Trump, συμφωνεί ελάχιστα με την Bradford σχετικά με το θέμα αυτό. Αλλά επίσης ανίχνευσε τις πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των δύο τόπων στα μέσα του 20ού αιώνα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει "διατηρήσει το status quo σαν το κεχριμπάρι", πιστεύει ο Ball, λειτουργώντας με μια νοοτροπία του 20ού αιώνα για να λύσει τα προβλήματα του 21ου αιώνα.
Ο Windesheim, Ευρωπαίος στην καταγωγή, απέδωσε επίσης τους φόβους για την ασφάλεια σε κρίσεις του περασμένου αιώνα. "Οι καταστροφές του 20ού αιώνα στην Ευρώπη άφησαν μια διαρκή και δικαιολογημένα επιφυλακτική νοοτροπία. Η προστασία και η ασφάλεια έγιναν πρωταρχικής σημασίας ζητήματα", ανέφερε. Σε μεγάλο βαθμό, πιστεύει ότι, οι Ευρωπαίοι απλώς υιοθέτησαν και κωδικοποίησαν σε νόμους μια διαφορετική αξιολόγηση κινδύνου γύρω από την τεχνολογία από ό,τι η αμερικανική κυβέρνηση.
Έπειτα, υπάρχει η Silicon Valley, η οποία έχει μια κουλτούρα που δεν συμβαδίζει με μεγάλο μέρος του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού πληθυσμού - και αυτό έχει διαμορφώσει την υπόλοιπη στάση της Αμερικής απέναντι στην τεχνολογία. Αυτή η κουλτούρα καθοδηγείται εδώ και καιρό από ένα φιλελεύθερο ήθος και ακλόνητη πίστη στην τεχνολογική πρόοδο, όχι στις δυνάμεις που μπορεί να την εμποδίζουν. "Παρά τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει η δημόσια παρέμβαση στην ανάπτυξη των υπερμέσων, οι Καλιφορνέζοι ιδεολόγοι κηρύττουν ένα αντικρατιστικό ευαγγέλιο του φιλελευθερισμού υψηλής τεχνολογίας: ένα παράξενο μείγμα χίπικου αναρχισμού και οικονομικού φιλελευθερισμού ενισχυμένο με άφθονο τεχνολογικό ντετερμινισμό", έγραψαν δύο θεωρητικοί των μέσων ενημέρωσης σε ένα πρωτοποριακό δοκίμιο, The Californian Ideology, για το Whole Earth Catalog στα μέσα της δεκαετίας του '90.
Μία από τις πιο δημοφιλείς έννοιες που διατρέχουν τους κύκλους της Bay Area σήμερα, είναι η ιδέα του επιταχυνσιομανισμού. Αυτή η φιλοσοφία περιλαμβάνει διαφορετικά ρεύματα σκέψης: από την πεποίθηση (και την ελπίδα) ότι η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης θα οδηγήσει σε μια τεχνοουτοπία όπου οι μηχανές λύνουν ασθένειες μέχρι την πεποίθηση (και την ελπίδα) ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα καταστρέψει τη δημοκρατία και θα οδηγήσει σε έναν κόσμο όπου ένας εξαφανιζόμενος μικρός αριθμός τεχνολογικών επικυρίαρχων θα κυβερνά τον κόσμο.
Αυτές οι διαφορετικές απόψεις συνέβαλαν σε εντελώς διαφορετικές κανονιστικές κουλτούρες γύρω από την τεχνολογία στις ΗΠΑ και την ΕΕ κατά τον 20ό και 21ο αιώνα. Ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων της ΕΕ, ένας ολοκληρωμένος νόμος περί απορρήτου που εφαρμόστηκε το 2018, κατοχυρώνει ένα δικαίωμα στην ιδιωτικότητα που δεν υπάρχει στις ΗΠΑ - και περιορίζει την ικανότητα των τεχνολογικών εταιρειών να συλλέγουν δεδομένα και να τα δημιουργούν έσοδα, κάτι που είχε τεράστιες επιπτώσεις στην ικανότητα των τεχνολογικών εταιρειών να αναπτύσσονται στην Ευρώπη.
"Υπάρχει πολλή ύβρις, πολλή αλαζονεία, και [η Ευρώπη] έχει πραγματικά αυτή τη νοοτροπία ότι πρέπει να είναι η ρυθμιστική αρχή του κόσμου, αλλά το κάνει πριν αναπτυχθεί πραγματικά η τεχνολογία", δήλωσε ο Michael Jackson, Αμερικανός επενδυτής τεχνολογίας που ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Jackson, η κυβέρνηση παρεμβαίνει με πιο στοχευμένη ρύθμιση μόλις κατανοήσει τις ανάγκες της αγοράς.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη ανέδειξε αυτές τις διαφορές με μεγαλύτερη ένταση από ποτέ. Η Τεχνητή Νοημοσύνη παρουσίασε μεγαλύτερες προκλήσεις για την ιδιωτικότητα και περισσότερες ευκαιρίες για επιτήρηση, και οι συνέπειες είναι πιο δύσκολο να προβλεφθούν από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη καινοτομία που είχε προηγηθεί, με πιθανή εξαίρεση το ίδιο το διαδίκτυο - έναν εφιάλτη για όσους αποφεύγουν το ρίσκο.
Η Ευρώπη έχει υιοθετήσει μια αξιοσημείωτα πιο δυναμική ρυθμιστική προσέγγιση. Ο Νόμος περί Τεχνητής Νοημοσύνης - ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στην ΕΕ την 1η Αυγούστου 2024, είναι η πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια της Ευρώπης να περιορίσει τις εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης που δεν ενεργούν προς το συμφέρον του κοινού. Σε μεγάλο βαθμό, η νομοθεσία αφορά τη μείωση του πιθανού ρίσκου. Δημιουργεί κατηγορίες κινδύνου για εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης - από "ελάχιστο" έως "απαράδεκτο" κίνδυνο (οι τελευταίες εφαρμογές απαγορεύονται) - και αναγκάζει τις περισσότερες εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης να είναι πιο διαφανείς σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας τους.
Ταυτόχρονα, μετά από κάποιες προσπάθειες αναστολής της ρύθμισης της Τεχνητής Νοημοσύνης κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Joe Biden, οι ΗΠΑ υπό τον Πρόεδρο Donald Trump έχουν θέσει σε δεύτερη μοίρα τη ρύθμιση. Τον Ιούλιο, η κυβέρνηση Trump δημοσίευσε το Σχέδιο Δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη, μια σειρά από πολιτικές προτιμήσεις που δεσμεύονταν να "εξαλείψουν τη γραφειοκρατία και την επαχθή ρύθμιση" της ανάπτυξης της Τεχνητής Νοημοσύνης. Καθώς η ΕΕ ρυθμίζει περισσότερο, η Αμερική το κάνει λιγότερο. Και καθώς το χάσμα έχει διευρυνθεί, έχει διευρυνθεί και το χάσμα της ύπαρξης νέων εταιρικών πρωτοβουλιών στις 2 πλευρές του Αντλαντικού.
Έχουν επίσης εμφανιστεί νέοι λόγοι για τους οποίους η Ευρώπη πρέπει να σκεφτεί ξανά το ρυθμιστικό περιβάλλον. "[Η αμερικανική επιτυχία] έχει ενισχύσει την ανάγκη της Ευρώπης να προστατεύσει τον εαυτό της, επειδή εξαρτάται όλο και περισσότερο από μια τεχνολογία που δεν κατέχει και δεν ελέγχει", δήλωσε η Mariarosaria Taddeo, Ιταλίδα, η οποία είναι τώρα καθηγήτρια ψηφιακής ηθικής και αμυντικών τεχνολογιών στο Ινστιτούτο Διαδικτύου της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ΕΕ πρέπει να σκεφτεί περισσότερο την τόνωση της τεχνολογικής ανάπτυξης, είπε, επειδή δεν είναι σίγουρη ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι των αμερικανικών τεχνολογικών γιγάντων - και πόσο μπορεί να χρειαστεί να αγωνιστεί ενάντια σε μια ιδιωτική εταιρεία που δεν έχει κατά νου τα συμφέροντα των πολιτών της Ευρώπης.
"[Η Ευρώπη] βρίσκεται σε αδύναμη θέση, επειδή οι περισσότεροι από τους προγραμματιστές [στον κόσμο] είναι Αμερικανοί", δήλωσε η Bradford. "Γίνεται όλο και πιο δύσκολο, αν η ΕΕ προσπαθεί να αστυνομεύσει τον κόσμο μόνη της και αν οι Αμερικανοί δεν ρυθμίζουν ούτε τους εαυτούς τους".
Πέρα από το αφήγημα
Οι υποστηρικτές του ευρωπαϊκού πλαισίου υποστηρίζουν ότι αντί να καταπνίγει την καινοτομία, απλώς καθιστά αυτήν την ταχέως αναδυόμενη τεχνολογία ασφαλέστερη τόσο για τους χρήστες όσο και για τους ιδρυτές. Στην πραγματικότητα, αντιτίθενται στην ίδια την ιδέα ότι η ρύθμιση και η καινοτομία είναι αντίθετες. "Δεν θέλω να υπάρχει αυτή η αντίληψη ότι πρέπει να επιλέξεις το αμερικανικό μοντέλο της μη παρέμβασης αν θέλεις να έχεις καινοτομία, και το ευρωπαϊκό μοντέλο θα είναι κατά κάποιο τρόπο θεμελιωδώς ασύμβατο με την καινοτομία", δήλωσε η Bradford. "Είναι ένα πολύ εύκολο αφήγημα να πεις: "Λοιπόν, επειδή ρυθμίζουν τόσο πολύ, δεν υπάρχει καινοτομία". Αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ευρωπαίοι δεν ηγούνται στην καινοτομία στην Τεχνητή Νοημοσύνη".
Η Bradford ανέφερε τη δυσκολία να υπάρχουν 27 δικαιοδοσίες χωρίς μια ενιαία, ενωμένη αγορά, ως έναν από τους κύριους λόγους για τους οποίους η ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης στην ΕΕ δεν ήταν απλή - μια ιδέα με την οποία συμφώνησαν επίσης πολλοί ειδικοί κατά των ρυθμίσεων και ιδρυτές εταιρειών τεχνολογίας.
Πέρα από αυτό, υπάρχουν περισσότερα διαθέσιμα επενδυτικά κεφάλαια στην Αμερική αυτή τη στιγμή. Οι επενδυτές επιχειρηματικών κεφαλαίων επενδύουν χρήματα σε εταιρείες τεχνολογίας με έδρα τις ΗΠΑ και συχνά είναι πιο διστακτικοί να το κάνουν για εκείνες που βρίσκονται αλλού - μεταξύ 2013 και 2022, οι εταιρείες με έδρα την ΕΕ έλαβαν $1,4 τρισ. λιγότερα σε χρηματοδότηση επιχειρηματικών κεφαλαίων από εκείνες με έδρα τις ΗΠΑ.
Η Ευρώπη απέχει επίσης πολύ από το να είναι το μόνο μέρος όπου το ρυθμιστικό κράτος βρίσκεται σε άνοδο. Στην πραγματικότητα, αν και η Ουάσινγκτον μπορεί να μην κινείται για να θέσει προστατευτικά κιγκλιδώματα στην Τεχνητή Νοημοσύνη, η πολιτεία της Καλιφόρνια κάνει το βήμα και εφαρμόζει αρκετές οδηγίες για την Τεχνητή Νοημοσύνη που κάνουν παρόμοια δουλειά. Ένας λόγος είναι ότι οι Αμερικανοί φοβούνται επίσης την μη ρυθμιζόμενη Τεχνητή Νοημοσύνη - σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup που διεξήχθη τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2025, το 80% των Αμερικανών πιστεύουν στη διατήρηση των κανόνων για την ασφάλεια της Τεχνητής Νοημοσύνης και την προστασία των δεδομένων, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ανάπτυξη δυνατοτήτων Τεχνητής Νοημοσύνης με βραδύτερο ρυθμό.
Για τους ευρωαισιόδοξους, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι, ενώ η διακυβέρνηση μπορεί να μην είναι τέλεια, η ρύθμιση δεν πνίγει την καινοτομία και η Ευρώπη αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά της στον τομέα της ανάπτυξης της Τεχνητής Νοημοσύνης. "Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί σε 10 χρόνια... Δεν χρειάζεται να είσαι πρώτος στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Πρέπει να είσαι ανθεκτικός, ισχυρός και αξιόπιστος στην Τεχνητή Νοημοσύνη, δήλωσε ο Taddeo.
Ακόμα και καθώς η Ευρώπη υιοθετεί μια πιο ισχυρή ρυθμιστική στάση, προσπαθεί επίσης να συμμετάσχει στη δράση. Τον Νοέμβριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινητοποίησε €200 δισ. για επενδύσεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη και ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έκανε γνωστή τη δέσμευση του να διοχετεύσει €109 δισ, σε ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα.
Στις σκανδιναβικές χώρες ειδικότερα, οι κρατικές επενδύσεις έχουν οδηγήσει σε καινοτομία και σε επιτυχημένες, αναπτυσσόμενες εταιρείες. Μέχρι στιγμής, όμως, καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν έχει θέσει άμεσο στόχο το ρυθμιστικό κράτος. Όμως, καθώς η ήπειρος δοκιμάζει τη δική της προσέγγιση για την οικοδόμηση εταιρειών που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν της Silicon Valley, το ερώτημα είναι αν είναι πολύ αργά για να έχουν σημασία - αν τα καλά μέρη του πάρτι έχουν ήδη τελειώσει. "Ήταν πολύ αργά πριν από πέντε χρόνια και είναι πλέον εντελώς αργά σήμερα", δήλωσε ο Ball.
Calder Mchugh (Αναδημοσίευση από Politico)
Επιμέλεια/Απόδοση: Γ.Π.
Add comment
Comments