Διάβασα πρόσφατα τις απόψεις του κ. Τσίπρα στη Le Monde για την ανισότητα και την αναδιανομή. Ο πρώην πρωθυπουργός, με το γνωστό του ύφος, μας είπε ότι το 2015-2019 οι φτωχότεροι ανέβηκαν 45% και οι πλούσιοι έχασαν 2,7%. Αντίθετα, το 2019-2023 οι φτωχοί φτώχυναν 8,1% και οι πλούσιοι πλούτισαν 13%. Ωραία μαθηματικά, ιδανικά για αμφιθέατρα φοιτητικών καταλήψεων. Μόνο που στη ζωή δεν δουλεύουν έτσι.
Αυτό που αρνούνται να καταλάβουν οι εγχώριοι αριστεροί είναι πως για να μοιράσεις, πρέπει πρώτα να παράξεις. Το μηδέν, ό,τι κι αν το πολλαπλασιάσεις, μένει μηδέν. Αν το κάρο πάει μπροστά από τον γάιδαρο, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι μαζί θα βρεθούν στον γκρεμό. Αυτά είναι βασικά οικονομικά. Αν δεν τα καταλαβαίνουν, ας ρίξουν μια ματιά στο ελληνικό θαύμα του ’50 και του ’60 ή στο τι έγινε στην Ανατολική Ευρώπη μετά την κατάρρευση του υπαρκτού.
Η Ελλάδα βγήκε κατεστραμμένη από πόλεμο και εμφύλιο το 1949. Μέσα σε δύο δεκαετίες, με παραγωγή και ιδιωτική πρωτοβουλία, εκτοξεύθηκε στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Αντίθετα, οι Τσεχίες, οι Πολωνίες και οι Ρουμανίες υπό τον «κρατικό σχεδιασμό» κατέρρευσαν. Οι πολίτες τους έλιωναν στην αναμονή για ψωμί και βενζίνη.
Κι όμως, τριάντα χρόνια μετά την πτώση της Σοβιετίας, η Πολωνία είναι αυτή που μας ξεπέρασε. Το 2024 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της ξεπέρασε το ελληνικό για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο. Και δεν το έκανε μοιράζοντας «κοινωνικά μερίσματα» και εφευρίσκοντας 13ες συντάξεις. Το έκανε εφαρμόζοντας πολιτικές που θα έκαναν τον κάθε αριστερό να λιποθυμήσει:
- Ιδιωτικοποιήσεις σε στρατηγικούς τομείς.
- Επενδύσεις σε υποδομές με ευρωπαϊκά κονδύλια που δεν πήγαν σε μισθολόγια «επαναστατών» της ΕΡΤ αλλά σε αυτοκινητόδρομους, σιδηροδρόμους και ψηφιακά δίκτυα.
- Προσέλκυση ξένων επενδύσεων με χαμηλή φορολογία επιχειρήσεων.
- Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που αύξησαν την απασχόληση.
- Σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα που τροφοδότησε τη βιομηχανία και την τεχνολογία με ανθρώπινο κεφάλαιο.
Κοντολογίς, έκαναν ό,τι στην Ελλάδα θεωρείται πολιτικά «τοξικό».
Κι ενώ εμείς συζητούσαμε αν η επιχειρηματικότητα είναι «αρπαχτή» και αν οι επενδύσεις είναι «ξεπούλημα», οι Πολωνοί έχτιζαν εργοστάσια, logistics hubs και start-ups.
Η λεγόμενη «υγιής ανισότητα» – η ανισότητα που προκύπτει επειδή ο ένας εργάζεται περισσότερο, καινοτομεί, ρισκάρει, επενδύει - είναι αυτή που τροφοδοτεί την πρόοδο. Η Πολωνία το κατάλαβε. Εμείς επιμένουμε να φορολογούμε όσους δημιουργούν για να συντηρούμε όσους δεν δημιουργούν. Και μετά απορούμε γιατί μένουμε πίσω.
Η Ελλάδα σήμερα πράγματι περνάει καλή περίοδο. Αλλά στο παγκόσμιο σπριντ, το να τρέχεις αργά δεν αρκεί. Οι άλλοι τρέχουν γρηγορότερα. Στον νέο καταμερισμό ισχύος, η χώρα μας κινδυνεύει να έχει χαμηλότερη θέση από αυτή που κέρδισαν οι παππούδες μας στον εμφύλιο μένοντας στον ελεύθερο κόσμο.
👉 Εν ολίγοις, η Πολωνία έβαλε τον γάιδαρο μπροστά και τράβηξε το κάρο. Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως το κάρο θα τραβήξει μόνο του.
Η Ελλάδα χρειάζεται να ξανακερδίσει τον εμφύλιο...
Κώστας Στούπας (αναδημοσίευση από www.liberal.gr)
Add comment
Comments