Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το πραγματικό προλεταριάτο της μεταβιομηχανικής καταναλωτικής μας οικονομίας, οι ήρωες του λιανεμπορίου και του delivery, προσλαμβάνονταν για 4ωρα και δούλευαν 8ωρα, χαμογελώντας κιόλας. Τώρα, με την ηλεκτρονική κάρτα και με την έλλειψη εργατικών χεριών λόγω δημογραφικής γήρανσης, οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί - με τον λογαριασμό φυσικά να τον πληρώνουμε όλοι στις τιμές. Μήπως πιστεύει κανείς ότι υπάρχει επιχείρηση που δεν θα μετακυλήσει το κόστος; Αν δεν μπορεί να το μετακυλήσει θα κλείσει.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ακούω στο ραδιόφωνο διαφήμιση για απεργία ενάντια στο… "13ωρο." Πανικός! Μήπως ξαναγυρίσαμε στην εποχή των "Αθλίων" του Ουγκό; Μήπως ξεχάστηκε το Σικάγο και το 8ωρο;
Όχι βέβαια. Αυτό που αλλάζει είναι ότι οι τρεις ώρες υπερωρίας γίνονται τέσσερις και το μέγιστο από 12ωρο γίνεται 13ωρο - με τον εργαζόμενο νομικά θωρακισμένο αν αρνηθεί.
Αλλά το ΠΑΜΕ βλέπει πάλι "ματωμένα κάτεργα." Το ίδιο ΠΑΜΕ που μας έλεγε για τον σοβιετικό παράδεισο, δηλαδή για τη χώρα όπου, για να βρεις λάδι, έκανες ουρά 3 ωρών.
Στην πραγματικότητα, αυτό που επιχειρείται είναι περισσότερη ευελιξία ώστε να έρθει καμιά επένδυση να βάλει και λίγη προστιθέμενη αξία σ’ αυτή τη χώρα. Ούτε η δουλοπαροικία επιστρέφει, ούτε ο Μαρξ έχει την τιμή να επιβεβαιωθεί. Αντιθέτως, πάμε ολοταχώς σε έναν κόσμο όπου οι αυτοματισμοί και η τεχνητή νοημοσύνη θα καταργήσουν τις περισσότερες θέσεις εργασίας. Εκεί είναι το πρόβλημα, όχι στο φάντασμα του 13ωρου.
Τα τελευταία 2-3 χρόνια παρατηρούμε στους δρόμους να ξεφυτρώνουν τα υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Σε μια δεκαετία θα βλέπετε ανθρωποειδή ρομπότ να κάνουν δουλειές στο σπίτι, στο εργοστάσιο, στο χωράφι. Αλλά οι "σύντροφοι" θα συνεχίσουν να στήνουν πανό για τα δικαιώματα του εργάτη, που σύντομα θα είναι… εφαρμογή στο κινητό.
Η προαιώνια αντίθεση και συνέργεια μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας πάνω στην οποία στήθηκαν όλοι οι πολιτισμοί θα εκμηδενιστεί. Για την ακρίβεια το κεφάλαιο δεν θα χρειάζεται την εργασία, πολύ περισσότερο του συνδικαλιστές να βιοπορίζονται εκπροσωπώντας και χειραγωγώντας την εργασία των άλλων.
Και μιας και δεν έχουν ούτε Μαρξ, ούτε Αλτουσέρ να τους εξηγήσει τη νέα "πλέμπα", ίσως θα έπρεπε να ρίξουν μια ματιά στη ρωμαϊκή ιστορία: όταν οι σκλάβοι έκαναν όλη τη δουλειά στα λατιφούντια, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μαζεύτηκε στην Ρώμη όπου διαβιούσε επιδοτούμενο με άρτους και θεάματα.
Έτσι γεννήθηκε η «πλέμπα». Η επερχόμενη κατάργηση των περισσότερων θέσεων εργασίας δημιουργεί νέα δεδομένα κυρίως γιατί ο άνθρωπος που δεν έχει ανάγκη να εργάζεται, να προσπαθεί και να αγωνίζεται να βελτιωθεί, σαπίζει.
Ξυπνήστε, σύντροφοι… Το μέλλον δεν είναι το 13ωρο. Είναι το 0ωρο.
Κώστας Στούπας (Αναδημοσίευση από Capital)
Add comment
Comments