Οι κινητοποιήσεις των αγροτών ξεκίνησαν πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων, ώστε να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας ο εκβιασμός προς την κυβέρνηση μέσω του εκβιασμού της κοινωνίας. Οι ξενοδόχοι και οι τοπικές αγορές πλήρωσαν το τίμημα.
Από τα συμφραζόμενα προκύπτει πως ένα σημαντικό μέρος των κινητοποιήσεων καθοδηγείται από τους "φραπέδες", δηλαδή από κατηγορίες ατόμων που θέλουν να ματαιώσουν τις έρευνες για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η άρνηση να συναντήσουν τον πρωθυπουργό ενισχύει αυτές τις υποψίες.
Κανείς δεν μιλά για αναδιάρθρωση του γεωργικού τομέα, ώστε αυτός να καταστεί βιώσιμος και ανταγωνιστικός. Κανείς δεν δείχνει να ανησυχεί για την αδυναμία του τομέα να εξασφαλίσει αυτάρκεια σε βασικά αγαθά, σε περίπτωση που προκύψει στο μέλλον κάποια διαταραχή στις εισαγωγικές εφοδιαστικές αλυσίδες.
Ο πακτωλός επιδοτήσεων και κρατικών ενισχύσεων των τελευταίων δεκαετιών έχει καταστήσει τον κτηνοτροφικό και γεωργικό τομέα προέκταση του παρασιτικού δημοσίου. Παλαιότερα, οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ, όταν είχαν απαιτήσεις, κατέβαζαν τους διακόπτες και βύθιζαν τη χώρα στο σκοτάδι. Το ίδιο συνέβαινε και με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, που έπνιγαν τις πόλεις στα σκουπίδια. Η απομάκρυνση πολλών κρατικών ΔΕΚΟ από το Δημόσιο και η ανάθεση της καθαριότητας σε ιδιωτικά συνεργεία βελτίωσε αισθητά την κατάσταση.
Διαβάστε ακόμα:Τζαμπατζήδες
Φοβάμαι πως η εξυγίανση του αγροτοδιατροφικού τομέα μπορεί να γίνει μόνο με μια μορφή "αποκρατικοποίησής" του. Δηλαδή, με δραστικό περιορισμό και ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο μοιράζονται οι κρατικές ενισχύσεις και οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Το μοντέλο παραγωγής, που στηρίζεται σε κλήρους μερικών δεκάδων στρεμμάτων, έχει φτάσει στα όριά του. Αν θέλουμε ανταγωνιστική γεωργία και κτηνοτροφία, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για αύξηση των μεγαλύτερων μονάδων, ώστε να επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας και επενδύσεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό.
Εσχάτως τίθεται και το θέμα της συμφωνίας ΕΕ–Mercosur. Οι αγρότες σε όλη την Ευρώπη δικαίως ανησυχούν. Το πρόβλημα είναι πως, αν δεν ανησυχούν οι Ευρωπαίοι αγρότες, θα πρέπει να ανησυχήσουν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές – που είναι πολλαπλάσιοι και θα βλέπουν τις τιμές να ανεβαίνουν.
Η συμφωνία ΕΕ–Mercosur ανοίγει τεράστιες αγορές, αλλά για τον Έλληνα αγρότη μυρίζει περισσότερο πίεση παρά ευκαιρία. Οι ποσοστώσεις στο βόειο κρέας, τα πουλερικά, τη ζάχαρη και άλλα προϊόντα ίσως φαίνονται "ελεγχόμενες", όμως το κόστος παραγωγής στη Λατινική Αμερική είναι χαμηλότερο και τα περιβαλλοντικά και εργασιακά πρότυπα συχνά χαλαρότερα.
Αυτό δημιουργεί έναν αγώνα δρόμου, όπου η Ελλάδα ξεκινά ήδη κουρασμένη.
Κώστας Στούπας (Αναδημοσίευση από Liberal)
Add comment
Comments