Η ζωή είναι μια δύσκολη διαδικασία. Μια δύσκολη περιπέτεια. Και για να "επιβιώσεις" πράγματι, οφείλεις να κάνεις και συμβιβασμούς. Ίσως και επώδυνους. Μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας συμβιβασμός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το μέγεθος των αναγκών σου σίγουρα παίζει έναν μεγάλο ρόλο. Τον μεγαλύτερο όμως ρόλο παίζει το ηθικό σου ανάστημα.
Οι "προοδευτικοί δημοκράτες αριστεροί", οι απόγονοι των Κολοκοτρώνηδων (σύμφωνα με τον Πολάκη), και των ΕΛΑΣιτών που "λευτέρωσαν το χώμα που πατάς" (σύμφωνα με την προσφιλή σε αυτούς διαστρέβλωση της ιστορίας), έχουν στο εν λόγω ζήτημα μια διττή δυσκολία.
Έχουν πολύ μεγάλες ανάγκες και ταυτόχρονα πολύ χαμηλό ηθικό ανάστημα.
Έχουν την ανάγκη να συνεχίσουν να είναι δημόσια πρόσωπα με αναγνώριση, να οδηγούν πολυτελή αυτοκίνητα με Leasing που πληρώνει η βουλή, να εισπράττουν μηνιαίως μια παχυλή βουλευτική αποζημίωση, να διαχειρίζονται μια κρατική επιδότηση εκατομμυρίων, να έχουν σοφέρ, να τους καλούν τα κανάλια, να μιλάνε στα μπαλκόνια εν μέσω χειροκροτημάτων, να αναλαμβάνουν θέσεις και αξιώματα, υπουργεία, δεξιώσεις και το σημαντικότερο να πετύχουν αυτό που έλεγε ο Ροίδης; Να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι. Βλέπετε είναι βαριά η καλογερική και ακόμα πιο βαριά η βιοπάλη για το μεροκάματο.
Αυτά απαιτούν συμβιβασμούς, και είναι έτοιμοι να τους κάνουν, όσο αναξιοπρεπείς και να είναι, διότι στερούνται και του παραμικρού ηθικού αναστήματος. Τα περί "ηθικού πλεονεκτήματος" είναι απλές χαντρούλες για τους ιθαγενείς.
"Καλά, και έπρεπε να τους παραχώσει στον εξώστη;" θα ρωτήσει κάποιος καλόπιστα. Προφανώς, θα απαντήσω. Βολεύει το αφήγημά του, και αποφασίζει ο Αλέξης μόνο με βάση το τι είναι βολικό. Αν τον βόλευε να τους χώσει σε ένα υπόγειο να κυνηγάνε αρούρια, θα το έκανε άνευ δευτέρας σκέψεως.
Τι μας λέει ο Αλέξης; Ότι τα κόμματα του "προοδευτικoύ" χώρου απέτυχαν. Ποσοστά δεν μαζεύουν, αξιοπιστία δεν έχουν, εναλλακτική κυβερνητική πρόταση δεν κομίζουν, άρα...άρα έρχεται ο Μεσσίας να "ανασυνθέσει" τον χώρο για να του δώσει εκ νέου κυβερνητική προοπτική. Και τον Μεσσία τον ακολουθείς, δεν σε ακολουθεί. Άρα όλοι αυτοί που απέτυχαν δεν δικαιούνται θέση στην πλατεία. Στον εξώστη και πολύ τους είναι. Να παρακαλάνε να μπουν στο πλοίο έστω και τρίτη θέση κατάστρωμα. Και να πουν και ευχαριστώ.
Μα ο Αλέξης δεν τους απαξίωσε; Δεν τους κουβάλησε τον Κασσελάκη; Και μετά δεν τους έβαλε να πάνε σε ένα σκυλάδικο να κάνουν συνέδριο για να διώξουν τον Κασσελάκη για να βγάλουν τον Φάμελλο; Που σήμερα τον λέει αποτυχημένο; Άλλο αυτό. Αυτά δεν τα λέμε γιατί δεν είναι βολικά ως προς το αφήγημα. Το αφήγημα έχει έναν Μωϋσή που οδηγεί τον "προοδευτικό" λαό του προς την γη της επαγγελίας. Προς την εξουσία δηλαδή και τα αγαθά που τη συνοδεύουν. Όλοι οι άλλοι είναι απλές οδοντόπαστες.
Τα παιδιά του εξώστη, της τρίτης θέσης στο κατάστρωμα, που θα παρακαλάνε για μια τόση δα θεσούλα.
Χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας. Οι Μεσσίες σιχαίνονται τους αξιοπρεπείς.
Μ.Κ.
Add comment
Comments