Η κυβέρνηση Trump μας είχε προειδοποιήσει για το ποια θα είναι η στάση της έναντι της Ε.Ε., από τις πρώτες μέρες της δεύτερης θητείας του προέδρου.
Ο αντιπρόεδρος J.D. Vance, πήγε στο Μόναχο, απαξίωσε πλήρως τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κουνώντας το δάχτυλο, σαν να μίλαγε σε μαθητές δημοτικού, και μετά συναντήθηκε - όχι με τον καγκελάριο της Γερμανίας - αλλά με την εκπρόσωπο του AfD που ακόμα και Marine Le Pen θεωρεί ακραία!
Στο ζήτημα της Ουκρανίας, ακολούθησε και τακτικές Τσίπρα. Όπως ο Αλέξης έβαλε συμβολικά τους ενοχλητικούς πρώην συντρόφους του στο βάθος του εξώστη, ο Trump φώναξε ηγέτες της Ε.Ε. και συμβολικά τους έβαλε σε καρεκλίτσες νηπιαγωγείου για να ακούσουν τον "δάσκαλο" στον Λευκό Οίκο.
Την Παρασκευή, όλα αυτά, έγιναν επίσημα, με βούλα και σφραγίδα, μέσω της δημοσίευσης της νέας στρατηγικής εθνικής ασφάλειας, που περιγράφει την Ευρώπη Ε.Ε. ουσία ως συνοθύλευμα παρηκμασμένων δημοκρατιών, που έχει δεν έχει 20 χρόνια ζωής.
Ανέδειξε υπαρκτά προβλήματα (και λάθη στρατηγικής), για να αιτιολογήσει την πολεμική του. Μεταναστευτικό και δημογραφικό. Απλά να σημείωσουμε ότι στο δημογραφικό, η Ε.Ε. έχει δείκτη γονιμότητας 1,4 (όσο η Ρωσία), οι ΗΠΑ έχουν μόλις 1,6 και το χειρότερο ρεκόρ στον κόσμο, έχει η Ν. Κορέα με 0,7. Περιέργως, η Ν. Κορέα, δεν περιγράφεται ως παρηκμασμένη δημοκρατία.
Ναι, η Ε.Ε, στο μεταναστευτικό έκανε σοβαρότατα λάθη υιοθετώντας μια κοντόφθαλμη λογική. Στα περιβαντολλογικά ζητήματα, πριόνισε την ανταγωνιστικότητά της θεωρώντας ότι μόνη της θα έλυνε το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, όταν οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη (βλ. Κίνα) σφυρίζουν αδιάφορα και με όπλο το χαμηλό κόστος αλώνουν τις αγορές της.
Είναι λύση στις λανθασμένες επιλογές ή διάλυσή της;
Η κυβέρνηση Trump, όλα αυτά τα συνδυάζει με μια "ιδεολογική παρέκκλιση". Η Ε.Ε. παρακμάζει γιατί απομακρύνθηκε ιδεολογικά από το τρίπτυχο "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Τόσο ρηχό αφήγημα είχαμε να δούμε από την επταετία των συνταγματαρχών.
Δεν είναι τόσο ρηχός ο Trump. Υιοθετεί ένα βολικό αφήγημα, για να υποστηρίξει οικονομικά , πολιτικά και υβριδικά την Ευρωπαϊκή Ακροδεξιά που χαρακτηρίζεται ως "πατριωτική δύναμη". Έτσι βάζει πλάτη στον Farage, στην Le Pen, στον Orban, στο AfD.
Θα σώσουν όλοι αυτοί την Ευρώπη;
Τι τους χαρακτηρίζει εν τω συνόλω, πέραν μιας ακραίας σε πολλά θέματα ρητορικής; Η απέχθειά τους προς την Ε.Ε., τη διάλυση της οποίας επιθυμούν. Τι μας λέει εδώ ο Βελόπουλος, που παλεύει με νύχια και με δόντια να τον προσέξει ο Trump και να ενταχθεί στις υποστηριζόμενες "πατριωτικές δυνάμεις"; Μας λέει να βγούμε από την Ε.Ε. και να εγκαταλείψουμε το Ευρώ.
Για την κυβέρνηση Trump, ο μεγάλος αντίπαλος είναι η Κίνα. Στρατηγικά σωστό. Δεν θέλει όμως την Ε.Ε. σύμμαχο. Θέλει τη διάλυσή της, έτσι ώστε να μετατρέψει σε υπάκουα προτεκτοράτα τα επί μέρους μέλη της. Χωρίς ενιαία έκφραση, ο κάθε ένας μόνος του, θα αναγκαστεί να δεθεί σε ένα άρμα για να επιβιώσει. Ιστορικά, πολιτισμικά και οικονομικά, οι ΗΠΑ αποτελούν το προφανές άρμα.
Οι "πατριωτικές δυνάμεις" μόνο πατριωτισμό δεν έχουν. Είναι ο δούρειος ίππος των ΗΠΑ μέσα από τα τείχη της Ε.Ε. Είναι τόσο πατριώτες όσο ήταν ο Κουίσλιγκ στη Νορβηγία. Και μην έχοντας κανένα ηθικό έρμα, διεκδικούν τη διεύρενηση της πολιτικής τους επιρροής μέσω της υιοθέτησης των πιο ψεκασμένων θεωριών. Πατριώτες του ξυλολίου.
Η Ε.Ε. είναι στο κρισιμότερο σταυροδρόμι της ιστορίας της. Η θα επιβεβαιώσει τον Trump, ότι δεν είναι παρά ένα παρηκμασμένο καθεστώς, ένα ετοιμόρροπο τείχος που απλά περιμένει αυτόν που με μια σπρωξιά θα το γκρεμίσει, ή ότι έχει τις δυνάμεις να κάνει "το μεγάλο άλμα προς τα μπρος".
Να ενοποιηθεί πολιτικά, να αποτελέσει έναν τρίτο πολιτικό και οικονομικό πόλο, με αυτονομία, διακριτά χαρακτηριστικά και λόγο στα παγκόσμια δρώμενα. Αναγνωρίζοντας λάθη εγκληματικά που χρησιμοποιούν σε κάθε ευκαιρία οι αντίπαλοί της.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Τα ιστορικά χρονικά όρια εξαντλήθηκαν.
Πολύ σύντομα θα τη διαιρέσουν για να βασιλεύουν στα συντρίμμια της.
Add comment
Comments