Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ και οι Χαμάς συμφώνησαν στην πρώτη φάση της συμφωνίας ειρήνευσης που εκπόνησε ο ίδιος. Καλύπτει τα πάντα; Απολύτως όχι, αλλά αυτές οι συνομιλίες διακατάχεοντον εξ αρχής από ένας πνεύμα αισιοδοξίας.
Καθ'όλη τη τη διάρκεια της ημέρας, κυκλοφορούσαν έντονες φήμες και η αναμονή μεγάλωνε. Μια πηγή ανέφερε ότι τα 2 μέρη θα συμφωνούσαν μέχρι την Παρασκευή, μια άλλη εκτιμούσε ίσως μέχρι το βράδυ της Πέμπτης.
Και οι δύο έκαναν λάθος. Αντίθετα, ήρθε πολύ νωρίτερα, ανακοινώθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ στη δική του πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης. Χωρίς να παρευρίσκεται στις συνομιλίες στην Αίγυπτο, ο πρόεδρος εν τούτοις ήταν η κυρίαρχη φιγούρα.
Λίγοι θα διαφωνήσουν ότι του αξίζει η αναγνώριση για την προώθηση αυτής της συμφωνίας. Πιθανώς μπορούμε να εντοπίσουμε την απαρχή όλων αυτών των εξελίξεων στην απόφαση του Ισραήλ να σκοτώσει ηγετικά στελέχη της Χαμάς στο Ντόχα.
Η επίθεση του Ισραήλ απέτυχε, και ο Λευκός Οίκος ήταν ενοχλημένος.
Οι αραβικές χώρες άρχισαν να εισακούονται από τον Τραμπ περισσότερο, στο αίτημά τους να περιορίσει τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και να φέρει ένα τέλος στον πόλεμο.
Επαναλήφθηκε το αίτημα αυτό των Αραβικών χωρών σε μια συνάντηση κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία συναντηση φαίνεται να είχε αποτέλεσμα. Όταν ο πρόεδρος συναντήθηκε αργότερα με τον Νετανιάχου, γεννήθηκε το σχέδιο 20 σημείων, το οποίο οδήγησε σε αυτή τη νέα συμφωνία ειρήνευσης.
Καλύπτει τα πάντα; Απολύτως όχι. Δεν ξέρουμε ποιος θα διοικήσει τη Γάζα στο μέλλον, ζήτημα εξόχως σημαντικό αν αναλογιστούμε ότι το θέμα αυτό είναι προ των πυλών.
Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί με τη Χαμάς, ή με τα όπλα της, ή πραγματικά πώς θα απομακρυνθεί το Ισραήλ από τη Λωρίδα.
Εφόσον όμως λύνεται το ζήτημα των ομήρων, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι τα υπόλοιπα ζητήματα μπορούν να ειδωθούν μέσα από ένα πρίσμα οπτιμισμού.
Για να συμφωνήσει σε αυτό, η Χαμάς σίγουρα πρέπει να έχει λάβει ισχυρές διαβεβαιώσεις ότι, ακόμη και σε κάποιο επίπεδο, οι απαιτήσεις της για αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων θα αποδώσουν καρπούς. Διαφορετικά, γιατί θα είχε παρατήσει το πλεόν δυνατό της χαρτί - τους 48 ομήρους;
Όταν οι όμηροι επιστρέψουν στο Ισραήλ, η Χαμάς θα χάσει τη διαπραγματευτική της ισχύ. Έχει ελάχιστους φίλους ανάμεσα στις χώρες που κάθονται γύρω από το διαπραγματευτικό τραπέζι και είναι μια εξαντλημένη πια στρατιωτική δύναμη.
Έτσι, για να παραδώσει αυτή τη δύναμη, μπορώ μόνο να υποθέσω ότι ο Χαλίλ αλ-Χάγια, ο de facto ηγέτης της Χαμάς, πήρε μια ισχυρή εγγύηση για... κάτι.
Οι αραβικές χώρες θα υποδεχτούν αυτή τη συμφωνία με χαρά.
Αλλά θα καλωσορίσουν επίσης μια πορεία προς τη σταθερότητα, όπου υπάρχει λιγότερος φόβος για διασπορά της σύγκρουσης στη Γάζα και περισσότερη εμπιστοσύνη για την οικονομική και πολιτική ενότητα της περιοχής.
Η κοσμοθεωρία του Τραμπ - ότι όλα καταλήγουν στις επιχειρήσεις και τις συμφωνίες - είναι ευπρόσδεκτη από μερικούς από αυτούς τους ηγέτες ως έξυπνος τρόπος να αντιλαμβάνεται κανείς τη διπλωματία.
Ο Τζάρεντ Κούσνερ έχει πολλούς φίλους ανάμεσα σε αυτές τις χώρες και η συμβολή του ήταν σημαντική.
Για πολλούς Ισραηλινούς, πρώτον, οι όμηροι επιστρέφουν σπίτι. Είναι δύσκολο να υπερτονίσει κανείς πόσο βασικό είναι αυτό το ζήτημα για την ισραηλινή κοινωνία.
Η επιστροφή όλων των 48, ζωντανών και νεκρών, θα είναι μια πραγματικά συγκλονιστική στιγμή για αυτό το έθνος.
Δεύτερον, οι στρατιώτες τους δεν θα μάχοντα πια σε έναν πόλεμο που, ακόμα και στις υψηλότερες βαθμίδες του στρατού, πιστεύεται ότι είναι χωρίς σκοπό.
Τρίτον, υπάρχει αυξανόμενη ευασθησία για την κατάσταση των κατοίκων στη Γάζα, η οποία σχετίζεται με ένα τέταρτο σημείο - μια συνειδητοποίηση ότι η φήμη του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή έχει υποστεί σοβαρή βλάβη.
Κάποιοι θα αντιταχθούν σε αυτή τη συμφωνία και θα πουν ότι είναι πολύ αδύναμη. Ότι επιτρέπει στη Χαμάς να ξεφύγει και δεν τους τιμωρεί για τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου.
Είναι μια κατηγορία που θα διατυπωθεί από μέλη της κυβέρνησης του Νετανιάχου. Θα μπορούσε ακόμη και να οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης.
Αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους, στο Ισραήλ, στη Γάζα, σε όλη τη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο, είναι μια στιγμή ανακούφισης.
Όποιοι και αν είναι οι συμβιβασμοί, η ιδέα ότι ο πόλεμος έχει σταματήσει είναι, τουλάχιστον προς το παρόν, ένας φάρος αισιοδοξίας.
Adam Parsons (Αναδημοσίευση από Skynews)
Επιμέλεια: Γ.Π.
Add comment
Comments