Φοβού τη σιωπηρή πλειοψηφία

Από τον Μάιο του 1968, μας έχουν μείνει οι καταλήψεις των Γαλλικών πανεπιστημίων, οι μεγάλες συγκεντρώσεις, οι φωτογραφίες του Μάο και του Τσε και τα συνθήματα τύπου "Σου αγοράζουν την ευτυχία. Κλέψ' την!" και "Η οικονομία τραυματίστηκε, μακάρι να ψοφήσει".

Αυτό που συνήθως "ξεχνάμε" να αναφέρουμε είναι ότι η εξέγερση αυτή ολοκληρώθηκε με μια τεράστια διαδήλωση 400 χιλ Γάλλων στο Παρίσι, υπέρ του Ντε Γκωλ.

Ο Ντε Γκωλ προκήρυξε στις 30 Μαΐου βουλευτικές εκλογές, οι οποίες κατέληξαν σε συντριπτική νίκη της γαλλικής Δεξιάς που τον στήριζε: 349 έδρες έναντι 57 της σοσιαλιστικής συμμαχίας του Μιτεράν και 33 του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ήταν η μεγαλύτερης έκτασης νίκη στην ιστορία της γαλλικής Δεξιάς. 

Έτσι έκλεισε τον κύκλο του ο Γαλλικός Μάης. Με κινητοποίηση της "σιωπηρής πλειοψηφίας" και συντριπτική εκλογική νίκη της "κανονικότητας".

Πράγματι, αυτή η "σιωπηρή πλειοψηφία", δεν βγαίνει κάθε τρεις και λίγο στους δρόμους. Για την ακρίβεια βγαίνει πολύ σπάνια. Η αριστερά το θεωρεί αυτό μαλθακότητα. Και εδώ κάνει το μεγάλο ιστορικό λάθος. Το θέμα είναι να μην την αναγκάσεις να βγει.

Σήμερα στο Λονδίνο κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Στην αριστερή αντι-διαδήλωση κατέβηκαν 5 χιλ. Και πολλοί ήταν.

Αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες είμαι σίγουρος ότι δεν ασπάζονται πλήρως το αφήγημα των διοργανωτών. Πιθανότατα και να μην το γνωρίζουν. Αντιλαμβάνονται όμως πως η "κανονικότητα" είναι από καιρό είδος προς εξαφάνιση. Μια βόλτα στο κέντρο του Λονδίνου, που απαγορεύεται το κάπνισμα και κυριαρχούν τα σύννεφα του μπάφου, θα μας το επιβεβαιώσει.

Όλα τα αριστερίστικα κινήματα, με τις ιδεοληψίες τους και τις υπερβολές τους, έχουν οδηγήσει σε απόγνωση μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες της Δύσης. Για χρόνια σώπαιναν γιατί θεωρούσαν ότι όλα αυτά ήταν για το καλό δημοκρατίας, για τη διεύρυνση των κοινωνικών ελευθεριών.

Κάποια στιγμή σε κάτι διαφώνησαν και άκουσαν ένα εκκωφαντικό "σκάσε" και όταν πήγαν κάπως να αντιδράσουν, ουρλιαχτά τους χαρακτήριζαν φασίστες. 

Όλο αυτό το ανιστόρητο τερατώδες μόρφωμα, θα οδηγούσε τη σιωπηρή πλειοψηφία στα όριά της. Αφορμές απλά χρειάζονται. Και δίνονται.

Η σιωπηρή πλειοψηφία είναι έτοιμη να πάρει στα χέρια της ξανά τον βαρύ ιστορικό τροχό.

Γ.Δ.