Πολλοί συμπατριώτες μας, θα νόμιζαν ότι παρακολουθούν κάποια ταινία των Αδελφών Ταβιάνι ή της Λίνα Βερτμίλερ, διαβάζοντας τους καυγάδες διαφόρων αριστερών στα social media, οι οποίοι - συντροφικά πάντα - έριχναν μπινελίκια ο ένας στον άλλον για τη δράση διαφόρων οργανώσεων, των οποίων όχι μόνο τον πολιτικό προσανατολισμό αγνοεί το 99,99% του πληθυσμού της χώρας, αλλά και την ίδια την ύπαρξή τους.
Έτσι, πληροφορήθηκαν ότι υπάρχουν διάφορες ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, νκΑ, ΕΑΑΚ, ΑΡΙΣ και διάφορα άλλα γκρουμπούσκουλα τα οποία και τρέφουν αβυσσαλέο μίσος μεταξύ τους και σε κάθε ευκαιρία δεν διστάζουν να προσπαθήσουν ο ένας να σπάσει το κεφάλι του άλλου. Πέραν των "γνωστών" ΟΑΚΚΕ", "ΟΚΔΕ", "ΑΝΤΑΡΣΥΑ", "ΜΛ ΚΚΕ", "ΚΚΕ (μ.λ)" και ουκ έστιν αριθμός άλλων χαβαλομπαχαλάκηδων που όλους μαζί αν τους ενώσεις δεν απευθύνονται σε ακροατήριο μεγαλύτερο των χιλίων ατόμων. Κάθε σύντροφος και το κόμμα του, κάθε κόμμα και 5-6 φράξιες. Οι σύντροφοι φτιάχνουν φράξιες και με τον καθρέφτη τους.
Βέβαια, το μεγάλο κοινό είναι συνηθισμένο εν μέρει με τις διασπαστικές λογικές της αριστεράς, διότι μην ξεχνάμε ότι ένα κόμμα ψήφισε για κυβέρνηση και από αυτό προέκυψαν η ΛΑΕ, Το Κίνημα Δημοκρατίας, Η Πλεύση Ελευθερίας, η Νέα Αριστερά, το Mera25, ο Κόσμος, το Πράττω και ετοιμάζεται και το κόμμα Τσίπρα. Του Κουτρούλη ο γάμος.
Είναι, λένε οι αναλυτές, ίδιον της αριστεράς οι διασπάσεις. Γιατί; Είναι στο γονιδίωμα των αριστερών να διασπώνται; Είναι κάτι σαν ελαττωματικό γονίδιο; Μπορούμε να το διορθώσουμε παρεμβαίνοντας στο RNA; Δύσκολο, ακόμα για τη σύγχρονη επιστήμη. Διότι δεν είναι γονιδιακό, είναι βαθύτατα ιδεολογικοπολιτικό. Η αριστερά είναι βαθύτατα θρησκευόμενη και ξεχάστε τα Λενινιστικά "οι θρησκείες είναι το όπιο των λαών".
Η αριστερά κινείται πάνω στις ράγες ενός δόγματος, όπως και κάθε θρησκεία. Και ο δογματικός άνθρωπος δεν δέχεται την παραμικρή απόκλιση από τον τρόπο που εκλαμβάνει αυτό το δόγμα. Αν κάποιος το δει ελάχιστα διαφορετικά, γίνεται αιρετικός, και για να μπορεί να εκφράζεται και ελευθέρως "στήνει" τη δική του εκκλησία.
Η Ζ’ Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και Παραθρησκείας, αναγνώρισε 74 χριστιανικές αιρέσεις μόνο στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τη "Μάχαιρα του πνεύματος" και τη "Γυναικεία αδελφότητα AGLOW" και 383 μη χριστιανικές, μεταξύ των οποίων τη "Ράϊ Ανανάδα" και την "Επιταγή του Black Ram". Τις ξέρετε; Όχι; Καλά εσείς ούτε και την ΑΡΑΝ δεν ξέρατε.
Και αυτές είναι στην Ελλάδα έτσι. Στις ΗΠΑ για πχ υπάρχουν οι Μαύροι Εβραίοι Ισραηλίτες, οι οποίοι διακηρύσσουν ότι οι Αφροαμερικάνοι στις ΗΠΑ, είναι οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων των 12 φυλών του Ισραήλ. Και βέβαια οι Μορμόνοι που θεωρούν ότι ο Χριστός, μετά την Ιουδαία, παρουσιάστηκε και στην Αμερική ως Ινδιάνος. Οι Μαύροι Εβραίοι Ισραηλίτες, βασίζουν κυρίως τις πεποιθήσεις του σε μια δική τους ερμηνεία του εδαφίου 3:28 της επιστολής Παύλου προς τους Γαλάτες. Απλούστατο. Ένα εδάφιο και μια νέα θρησκεία.
Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και η αριστερά. Έχει το δόγμα της που κυρίως βασίζεται στα "ιερά κείμενα". Έχει το ιερατείο της που επισήμως αποφαίνεται επί της ερμηνείας των ιερών αυτών κειμένων, έχει και την ιερά εξέταση η οποία αναλαμβάνει να εξουδετερώνει τους αιρετικούς. Ήπια εξουδετέρωση είναι η διαγραφή. Παλαιότερα βάζανε και τον Μερκαντέρ να χώσει μία στο κεφάλι του Τρότσκι με ορειβατική αξίνα, γιατί αμφισβήτησε τον Σταλινισμό ως ιδεολογική συνέχεια του Μαρξισμού/Λενινισμού και είχε φτιάξει και την τέταρτη διεθνή. Η ΟΚΔΕ πχ είναι τροτσκιστές, ενώ ο Τρότσκι έχει δολοφονηθεί πριν 85 χρόνια, ο Σταλινισμός έχει αποκυρηχθεί εδώ και 74 χρόνια και ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε εδώ και 35 χρόνια.
Τα πάσης φύσεως όμως δόγματα κινούνται πέραν και πάνω από τον ιστορικό χρόνο. Πριν καμμιά 25αριά χρόνια, η παπική εκκλησία δικαίωσε τον Γαλιλαίο (μετά από 425 χρόνια) και επίσης ο Πάπας ζήτησε συγγνώμη από τον Έλληνα αρχιεπίσκοπο για την κατάληψη της Πόλης από τους Σταυροφόρους μετά από 850 χρόνια. Ίσως μετά από 5.500 χρόνια να θεωρήσουν λάθος την καταστροφή των αρχαίων Ελληνικών ναών.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει και την αυθεντία του ιερατείου της αριστεράς. Και επειδή εν γένει οι άνθρωποι έχουν μέσα τους τον σπόρο της αμφισβήτησης, από ένα και μόνο μονοκύτταρο πολιτικό οργανισμό (βλ. Β΄Παναλλαδική ή Α.ΣΥΣ), μπορούν να ξεπεταχτούν δεκάδες νέοι μονοκύτταροι οργανισμοί, που προφανώς θα μισεί ο ένας τον άλλον και θα κατηγορεί ο ένας τον άλλον για αιρετισμό (ρεβιζιονισμός ή ρεφορμισμός είναι ο αριστερός επίσημος αντίστοιχος όρος.)
Βεβαίως, πολλές φορές οι διαφορετικές ερμηνείες των ιερών κειμένων, τόσο σε επίπεδο εκκλησίας, όσο και σε επίπεδο αριστεράς, είναι πρόφαση για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών ή/και για αυτόνομη πρόσβαση στο "ταμείο". Επειδή το ταμείο το ελέγχει το εκάστοτε ιερατείο και μόνο, βρίσκεις μια διαφωνία, συντάσσεις ένα επιχειρηματικό σχέδιο (τι διείσδυση μπορώ να έχω στο σύνολο των οπαδών της θρησκείας ή του κόμματος) και στήνεις δικό σου μαγαζί βάζοντας στη βιτρίνα και κάποιους διάσημους για κράχτες, για μόστρα.
Έτσι πχ οι σαϊεντολόγοι εμφάνισαν τον Τομ Κρουζ, η Καμπάλα την Μαντόνα, έναντι πιθανότατα υψηλότατου κασέ.
Έτσι και στην αριστερά, αυτή η πιο νέα τάση της δημιουργίας αιρέσεων με το βλέμμα στο ταμείο, αρχίζει και γίνεται μόδα.
Προς Θεού, αυτό δεν ισχύει για τα ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, ΑΡΙΣ και τα συναφή.
Αυτοί είναι απλά κάτι σαν την Ελένη Λουκά με σφυροδρέπανο.
Γ.Δ.
Add comment
Comments