Μια φυλλάδα του λεγόμενου "πατριωτικού" χώρου, ήτοι ένα συνονθύλευμα Ρωσόφιλων, βυζαντινόπληκτων, διαπλεκόμενων ερμηνευτών των προφητειών του Αγίου Παισίου, γιόρτασε τα 15 έτη της παρουσίας της στις απλώστρες της μπουγάδας των περιπτέρων, δίπλα στο “Μακελειό” και την “Ελεύθερη Ώρα”.
Θέλησαν να το γιορτάσουν οι άνθρωποι, ίσως και να σβήσουν και ένα κερί στην τούρτα. Δικαίωμά τους. Δεν διατηρείς εύκολα και για χρόνια έντυπο κιόλας φύλο, έστω και αν ενίοτε χρειαστεί να εκβιάσεις και μερικούς Μιωνήδες. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα όταν πρόκειται για τη Δημοκρατία.
Φώναξαν και πολιτικούς και celebrities. Και πήγαν. Από τον Καραμανλή και την Αφροδίτη Λατινοπούλου, τον Σαμαρά και τον Πάνο Καμμένο, τον Αντώναρο και τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, μέχρι και τον Λαλιώτη και τον Λάκη Λαζόπουλο. Πολύχρωμο το ακροατήριο; Αντιθέτως. Μονοθεματικό.
Όλο το μουχλιασμένο πολιτικό και κοινωνικό παρελθόν, που μας οδήγησε σε μια χρεοκοπία, προσπαθούσε μετά να μεταφέρει αλλού τις ευθύνες της χρεοκοπίας, και συχνά προσπάθησε να εκμεταλλευτεί και τη χρεοκοπία για ίδιον όφελος. Πολιτικό και οικονομικό.
Κάποιοι εξ αυτών θεωρητικώς ήταν και σε αντίπαλα στρατόπεδα. Και λογομάχησαν μέχρις εσχάτων. Περασμένα ξεχασμένα. Όλοι μια παλιοπαρέα είναι άλλωστε. Φαντάζομαι ότι ο κος Καμμένος θα χάρηκε που είδε τον κο Σαμαρά να μην είναι στημένος πια στα τέσσερα.
Μέσα σε αυτό το ομοιόμορφο πλήθος, ξεχώριζε η παρουσία κάποιου, που κάποτε, μας είχε κάνει να θεωρήσουμε ότι ανήκει σε μια άλλη κατηγορία.
Πολιτικά; Θα αναρωτηθείτε. Και πολιτικά, θα σας αποκρινόμουν. Περισσότερο όμως θα έλεγα αισθητικά. Και προφανώς αναφέρομαι στον κο Βενιζέλο.
Πολλοί τον έκριναν αρνητικά γιατί νομιμοποίησε δια της παρουσίας του, όσους τον αποκαλούσαν Κουίνσλιγκ, Τσολάκογλου και Γερμανοτσολιά. Όσους φώναζαν ότι τα είχε πάρει από τη Novartis. Όσους με οργή ο ίδιος κατηγορούσε ότι δια της άφρονης πολιτικής τους οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Όσους χρεοκόπησαν τη χώρα, όμως δεν λησμονούν να μας θυμίζουν ότι ο κος Βενιζέλος εισήγαγε τον ΕΝΦΙΑ, επειδή όμως εκείνοι χρεοκόπησαν τη χώρα.
Παρενθετικά να σημειώσουμε ότι ο κος Βενιζέλος δεν είναι αθώος του αίματος, ευθύνεται και στον δικό του βαθμό για τη χρεοκοπία. Όμως θεωρήσαμε ότι - εν αντιθέσει με τους σημερινούς συνομιλητές του - είχε επίγνωση των διαχρονικών λαθών.
Εν προκειμένω εμείς θα εκφράσουμε έναν αποτροπιασμό για τον αισθητικό του κατήφορο. Όταν αγκαλιάζεις όσους λασπολόγησαν χυδαία εναντίον σου, θα το βρεις στη συνείδησή σου. Όταν συμβάλλεις σε ένα αισθητικό ολοκαύτωμα, οι επιλογές σου έχουν ευρύτερους αποδέκτες.
Η αισθητική πανούκλα δεν αποτυπώνεται μόνο στα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας που πήγε να "τιμήσει". Ούτετε στα ψεκασμένα καθημερινά δελτία των αρθρογράφων της. Ούτε στα ατελείωτα ψέματα με τα οποία ταΐζει τους ελαχίστους αναγνώστες της. Ούτε καν στις λαμέ στυλιστικές επιλογές της κας Λατινοπούλου.
Αποτυπώνεται πχ στο ότι σε εκδήλωση για την "κρίση της δημοκρατίας" κάθεσαι δίπλα στον Καμμένο που μας διαβεβαίωνε ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα διαφυλάξουν την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας. Ο Παττακός ήταν πιο μετριοπαθής στις αναφορές του.
Αποτυπώνεται στους Λαλιώτηδες των "σκληρών ροκ", στους Λαζόπουλους των γραίων που "κλάνουν" όταν δεν σκοτώνει η "μαφία" γιους εισαγγελέων.
Αποτυπώνεται στους Καραμανλήδες που αφού έκαναν την πάπια επί μια δεκαετία και βάλε για να ξεχαστούν οι ευθύνες τους, στηρίζοντας ενδιαμέσως τους ΣΥΡΙΖαίους ολετήρες, βγήκαν σήμερα από το λαγούμι τους για να μας δώσουν και θεϊκές συμβουλές. Ποντάρουν και αυτοί στην αμνησία που μας χαρακτηρίζει ως λαό.
Αποτυπώνεται στο ομοιόμορφο κοινό που χοροπηδάει από ικανοποίηση όταν διαβάζει στην "έγκυρη" εφημερίδα πως η ΝΔ έχει 15% σύμφωνα με “μυστικές δημοσκοπήσεις ξένων πρεσβειών”, και πως η Κοβέσι έχει 5.348 cd κατά του πρωθυπουργού, 689 κασέτες και 1.373 πλάκες γραμμοφώνου.
Αισθητική γαμήλιας δεξίωσης νεόπλουτων τορναδόρων σε κτήμα των ΒΠ με live performance της Άντζυ Σαμίου και της Έφη Σαρή. Στο κλαρίνο ο Σαλέας.
Ίσως ο κος Βενιζέλος να είχε προσωπικές φιλοδοξίες που ο σημερινός πρωθυπουργός δεν του ικανοποίησε. Το να γίνει πχ Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και έτσι από "πίκα" θα πάει και στον Στέφανο Χίο (αν τον καλέσει).
Ανθρώπινες οι φιλοδοξίες, όταν όμως σε καβαλούν και υποπίπτεις σε ύβρη μεγίστη, έρχεται η μαύρη στιγμή που...
Απολείπειν ο Θεός Ευάγγελον.
Add comment
Comments