Ματσούκι

Συνελήφθη η ηθοποιός κα Ματσούκα για πλήθος τροχαίων παραβάσεων. Προσφάτως, την πόρτα της Ευελπίδων πέρασε και ο "πολύς" κος Μπισμπίκης. Στη ΓΑΔΑ, στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα και στην Τροχαία της Αττικής οδού προσέρχεται πλήθος συμπολιτών μας, για να παρακαλέσουν για την υπέρογκο ποσό της κλήσης τους, για να παραδώσουν δίπλωμα και πινακίδες, για να υποβάλλουν "ενστάσεις" μπας και μειωθούν οι ποινές.

Τη ΓΑΔΑ - για παραλαβή πινακίδων - επισκέφτηκε και ο υπογράφων, που παραβίασε φωτεινό σηματοδότη και στερήθηκε το δίπλωμά του - χαριστικώς - για ένα μήνα, αφού κατέβαλε και €700 πρόστιμο. Είναι θυμωμένος; Όχι. Έχει ένα παράπονο. Οι ουρές στη ΓΑΔΑ για διπλώματα, στην ψηφιακή μας εποχή είναι ανόητες όπως η πληρωμή προστίμων στα ΕΛΤΑ. Το δίπλωμα πρέπει να είναι αποκλειστικά ψηφιακό, να μπλοκάρεται ηλεκτρονικά όταν σου αφαιρείται, να ξεμπλοκάρεται αυτόματα όταν λήγει η ποινή. Οι δε κλήσεις να εκδίδονται με κωδικό RF και να πληρώνονται ηλεκτρονικά. Τώρα ο κυρ Θόδωρος στα Τζουμέρκα, ας πεταχτεί μέχρι τα ΚΕΠ να τον βοηθήσουν στην εξόφληση.

Γιατί δεν είναι θυμωμένος; Γιατί έκανε παράβαση. Όταν γνωρίζεις έναν νόμο και συνειδητά τον παραβιάζεις, με ποιο δικαίωμα θα θυμώσεις κιόλας; Μα είναι αυστηρή η ποινή. Οι αρχαίοι υμών πρόγονοι έλεγαν "Dura Lex, sed Lex", ελληνιστί "σκληρός νόμος, όμως νόμος." Και οι κοινωνίες λειτουργούν ομαλά όταν οι νόμοι δεν παραβιάζονται.  

Προφανώς ακούγονται και τα γνωστά ευτράπελα περί χούντας, περί άδικων ποινών, περί εισπρακτικών και μόνο πολιτικών. Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο.

Τα υψηλά πρόστιμα θα ενισχύσουν τα δημόσια έσοδα; Μόνο προσωρινά. Συν τω χρόνω, τα έσοδα από τροχαίες παραβάσεις θα μειωθούν. Γιατί; Γιατί ο υπογράφων που έχασε το δίπλωμά του και ακούμπησε και ένα βασικό μισθό ως πρόστιμο, από δω και μπρος θα οδηγεί σαν Παναγιά γλυκοφιλούσα. Ναι μεν το κράτος του πήρε €700, αλλά θα φροντίσει ο παραβάτης να μην του πάρει άλλα. Δεν βγαίνει μάνα μου. Τα υψηλά πρόστιμα είναι το μέγιστο αντικίνητρο στην παραβατικότητα.

Σε ότι αφορά τα περί χούντας και αδικίας, εδώ βγαίνει στη σκηνή ο γνωστός Ελληναράς. Ολημερίς στα σύγχρονα καφενεία αποφαίνεται με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι "δεν υπάρχει κράτος κύριοι" και απόδειξη αυτού ότι "δεν εφαρμόζονται οι νόμοι". Είναι γνωστό το απόφθεγμα ότι ένας νόμος μας λείπει. Αυτός που θα επιβάλλει την εφαρμογή όλων των υπολοίπων.

Σήμερα υπάρχει νόμος - και αυστηρός - και εφαρμόζεται. Γιατί παραπονούμαστε; Υπάρχει κράτος. Παραπονούμαστε, γιατί όταν λέγαμε να εφαρμόζονται οι νόμοι, δεν εννοούσαμε να εφαρμόζονται σε μας, να εφαρμόζονται στις δικές μας παραβάσεις. Μόνο στους άλλους. Αμ πως. Ναι αλλά δεν πάει έτσι, μαλλιαρέ μου Ελληναρά, που θα έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Νιόνιος.

Σε έναν που διαμαρτυρόταν γιατί του πήραν τις πινακίδες για παράνομη στάθμευση, του επισήμανα ότι είχε κάνει παράβαση. "Μα, είναι νόμος αυτός να ορίζει τόσο χαμηλά όρια ταχύτητας στις πόλεις;" μου απάντησε. Αναγκάστηκα να του επισημάνω ότι ακόμα και αν δεχθώ - για την οικονομία της συζήτησης - πως είναι υπερβολικά χαμηλό το όριο ταχύτητας, δεν αντιλαμβάνομαι πως αυτό τον νομιμοποιεί να παρκάρει σε διάβαση ΑΜΕΑ.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως ο μαλιαρός Ελληναράς, βγάζει από την τσέπη το πυρηνικό επιχείρημα: "Εμάς βρήκαν να πιάσουν; Τόσοι Φραπέδες με τους ΟΠΕΚΕΠΕ τρώνε με χρυσά κουτάλια." Όταν βέβαια τους λες ότι "νόμιζα ότι το ζητούμενό μας είναι να μην υπάρχουν Φραπέδες, όχι να κρύβουμε πίσω τους τις δικές μας μασκαράτζες," σε κοιτούν με οίκτο και δείχνουν ντεμέκ κατανόηση στην προσπάθειά σου να δικαιολογήσεις τους κυβερνώντες, γιατί "προφανώς τα παίρνεις."

Άλλη απάντηση δεν παίζει. Γιατί προφανώς οι Φραπέδες είναι τα άλλοθί μας για τις παραβάσεις μας, τις φοροδιαφυγές μας, τα αυθαίρετά μας, και "εμάς βρήκαν να πιάσουν;". Τι θα κάναμε χωρίς Φραπέδες. Οι άνθρωποι αυτοί είναι μια κάποια λύσις.

Οι Έλληνες είχαν δεκαετίες να αποφασίσουν να σέβονται επιτέλους τους νόμους, χωρίς τον φόβο μεγάλων ποινών. Και παρά το ότι συνέχεια ρωτούσαν "που είναι το κράτος;" τους βόλευε που δεν υπήρχε κράτος.

Ίσως η μέθοδος με το "Ματσούκι" να είναι πιο αποτελεσματική.

Γ.Π.