Απατεώνας ή βλαξ;

Γιατί ένας πρώην πρωθυπουργός γράφει ένα βιβλίο; Για να αποτυπωθούν οι απόψεις του επί σειράς γεγονότων, να δημοσιοποιηθούν άγνωστα γεγονότα, σκέψεις, πρωτοβουλίες, διλήμματα, να αποτελέσει εν ολίγοις ένα ακόμα εργαλείο, μια ακόμα πηγή για τον ιστορικό του μέλλοντος, στην προσπάθειά του να προσεγγίσει και να αναλύσει μια ιστορική περίοδο. Τον ενδιαφέρει η εικόνα του, η υστεροφημία του; Η ματαιοδοξία είναι ανθρώπινο ελάττωμα και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κάπου θα τη δούμε να αναδύεται στις σελίδες, φανερά ή υπόγεια.

 Η περιβόητη "Ιθάκη," που συναγωνίζεται ως μάθαμε στα ίσα τον Χάρι Πότερ, έρχεται να εξυπηρετήσει έναν άλλον σκοπό. Ο ιστορικός του μέλλοντος, καλό θα είναι να ανατρέξει σε άλλες πηγές, πιο ενδιαφέρουσες. Εδώ, ο φερόμενος ως συγγραφέας, θέλει να επανατοποθετήσει στην πολιτική αγορά, το προϊόν που φέρει το όνομά του. Στα πλαίσια του rebranding, και πριν ανακοινώσει το καινούργιο του κόμμα, επιθυμεί να περάσει στο προφίλ του ένα βερνίκι προκειμένου να γυαλίσει και να φανεί καινούργιο.      

Ένα πιθανό ενδεχόμενο είναι, οι Γαλλικές πολυεθνικές που ανέλαβαν αυτό το rebranding, να απέδωσαν το πολιτικό βατερλώ του 2023 σε μια καμπούρα του παρελθόντος που κουβαλάει ο πελάτης τους και τον συμβούλεψαν πρώτα να φροντίσει να απαλλαγεί από αυτήν, και μετά να εμφανιστεί εκ νέου φρέσκος, τσίλικος, βερνικωμένος, αλλά και πιο "έμπειρος" και "σοφός", έτοιμος να αναλάβει εκ νέου τις τύχες αυτής της χώρας.

Έτσι, ο πελάτης τους, "ετοίμασε" ένα πόνημα προκειμένου να αναμετρηθεί με το παρελθόν του, να μονομαχήσει μαζί του στα μαρμαρένια αλώνια της ιστορίας και να το ανατρέψει. Αλά ούνα, αλά ντούε, αλά τρε, ξεχάστε ό,τι ξέρατε, νάτος πετιέται από ξαρχής αντριεύει και θεριεύει.

Εν πρώτοις να ομολογήσουμε ότι το εν λόγω πόνημα δεν το έχουμε διαβάσει και δεν προτιθέμεθα κιόλας, διότι μας περιμένουν αδιάβαστα 2 έργα του Στέφαν Τσβάϊχ, 3 του Φίλιπ Ρόθ, το το τελευταίο του Μισέλ Ουελμπέκ και τέλος πάντων για να μην σας ζαλίζω, υπάρχουν προτεραιότητες στη ζωή. Εν τούτοις, δια του τύπου ενημερωθήκαμε για το περιεχόμενο κάποιων ενοτήτων με ενδιαφέρον, και σε γενικές γραμμές θα λέγαμε πως "το πιάσαμε το υπονοούμενο."

Προφανώς προσπερνάμε τα μελοδραματικά και τις αναφορές για τα 3 κεράκια του Ορφέα Ερνέστου Βλαδίμηρου Ιωσήφ (τι φταίει το παιδάκι;;!), διότι ο παλιός Ελληνικός κινηματογράφος του Βασιλάκη Καίλα, της Μάρθας Βούρτση και της Άντζελας Ζήλεια, προσκρούει στην αισθητική μας.

Ας δούμε κάποιες χαρακτηριστικές αναφορές:

• Γιατί συγκυβέρνησε με τον Καμμένο; Γιατί έφτασε πρώτος στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Λογική επιλογή. Ο δε Πάνος του είπε ότι θα γίνουν ο Ναπολέων Ζέρβας και ο Άρης Βελουχιώτης, του ζήτησε δε το υπουργείο Εθνικής Αμύνης γιατί ήταν το παιδικό του όνειρο. Μετά από όλα αυτά ο Αλέξης πείστηκε ότι ο Καμμένος ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή και απέρριψε τον Σταύρο Θεοδωράκη.
• Γιατί έβαλε τον Βαρουφάκη; Γιατί ήταν Asset. Αλλά μετά κατάλαβε ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει τη χώρα και τους πολίτες της για να εφαρμόσει τις θεωρίες του πειραματικά. Ό,τι είχαμε καταλάβει από το 2011 που ο εν λόγω φασιανός πρωτοβγήκε στα κανάλια, του Αλέξη το 2015 του πήρε 6μήνες. Τον έπεισε δε ο Γιάνης ότι τα είχε βρει σε όλα με την Λαγκάρντ και το πρόβλημα είχε λυθεί. Ίσως εμπιστεύτηκε τις στυλιστικές του επιλογές, κυρίως δε τα λαχουρέ πουκάμισα.
• Γιατί έβαλε τον Λαφαζάνη και τους άλλους σοβιετομανείς; Δεν μας το εξηγεί. Μας αναφέρει ότι κάποια στιγμή "υποψιάστηκε" ότι δεν είχαν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Ίσως όταν αποκαλούσαν επιμόνως τον Μεντβέντεφ σύντροφο. Ίσως και πάλι όχι. Πάντως θεώρησε χρήσιμο να τους διατηρεί στα πλέον κρίσιμα οικονομικά υπουργεία.
• Γιατί θεωρούσε ότι η Ρωσία θα μας έδινε χρήματα; Ούτε αυτό μας το εξηγεί. Την περίοδο εκείνη η Ρωσία είχε δώσει ένα ασήμαντο δάνειο στη Λευκορωσία, και ζήτησε σαν εγγύηση τα εργοστάσια μελάσας της χώρας αυτής. Διακρατικό δάνειο με προσημείωση. Σε εμάς όμως, μία χώρα με 2 τρις ΑΕΠ όλο και όλο, θα άνοιγε το σεντούκι και θα μας γέμιζε λίρες. Μετά από 6 μήνες ρώτησε ευθέως τον Βλαδίμηρο και αυτός του απάντησε: "Καλύτερα να τα δώσω σε ορφανοτροφείο τα λεφτά παρά σε σας." Φήμες αναφέρουν ότι τελικά είπε "δεν τα τρώω παστέλια;"
• Γιατί αβάνταρε τον Κασσελάκη; Δεν τον αβάνταρε, θεωρούσε δε ότι δεν θα εκλεγεί. Ήταν μιας περίοδος που δεν διάβαζε τις δημοσκοπήσεις, ή του είχε προυσιάσει ο Βερναρδάκης δημοσκόπηση της Vox Pop που εμφάνιζε τον Κασσελάκη στο 3%. Όταν εξελέγη πρόεδρος ο Κασσελάκης, ο Αλέξης ήταν ο μόνος Έλληνας που αισθάνθηκε έκπληξη. Θα αβάνταρε την Αχτσιόγλου ή τον Χαρίτση, αλλά ήταν αχάριστα παιδιά.      
• Για τον Παππά δεν έχει και πολύ καλή άποψη. Όχι γιατί όταν βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ, πήγε με τον δικηγόρο των offshores Αρτεμίου στη Βενεζουέλα να φέρουν μάνγκο και μπανάνες. Ούτε όταν είχε τον Πετσίτη στου Μαξίμου. Ούτε όταν εκβίαζε τον Μιωνή να τα "στάξει" στο δικό του μαγαζάκι. Γενικά τον θεωρούσε "επιπόλαιο". Και ας του έφερε εμπεριστατωμένη ανάλυση του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας. 
• Κάποια στιγμή κατανόησε ότι ο Πολάκης δεν είναι απλά ένας αψύς Σφακιανός. Ε δεν μπορεί από την αρχή να τα ξέρεις και όλα.

Σταματάμε εδώ. Καταλάβαμε τη γενική ιδέα. Ο πρώην πρωθυπουργός ήθελε να δώσει μια δική του διάσταση στο δικό του παρελθόν με την ελπίδα να μας φορτωθεί εκ νέου.

Έτσι θεώρησε χρήσιμο να απαντήσει αν τελικά είναι απατεώνας ή απλά βλαξ.

Και επέλεξε το δεύτερο.

Δ.Α.